Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/361

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

mocy; chuchać w g-cie, żałować straconych korzyści, nie mieć nic, stracić; włosy wyrywać sobie g-ami, rozpaczać, żałować.

Garuga, w flis., wiatr wiejący z boku na wodzie.

Garus, gr., zupa z powideł, powidlarka; zupa owocowa; marmelada owocowa.

Garybaldka, czapka okrągła, z rondem, obejmującym główkę (fig.); gra w karty we dwoje: kasztelan.

Gasić, tłumić światło, ogień; przen., zaspokajać, uśmierzać, łagodzić: g. pragnienie, zaspokajać je; g. kogo, przewyższać, zaćmiewać, zakasowywać; studzić, chłodzić, hartować (stal w wodzie); g. wapno, rozrabiać je wodą, lasować; g. świece, przyjść na koniec nabożeństwa.

Gasidło, przyrządzik a. narzędzie z kapturkiem na kiju do gaszenia; zmaczany pęk łyka na pręcie do gaszenia ognia; żart. nos.

Gasiświeczka, mechaniczne gasidełko do świecy, gdy się do pewnego miejsca dopali.

Gaskonada, fr., chełpienie się, przechwalanie się, przechwałki; ubarwianie opowiadania nieprawdopodobnemi szczegółami.

Gasnąć, przestawać ś. palić lub świecić; stygnąć, chłodnąć; maleć, zmniejszać ś.; niknąć, konać, umierać; znikać, tracić na wartości; na świetności; przestawać błyszczeć, blednąc, blaknąć, ściemniać ś., ciemnieć; słońce g-nie, zachodzi.

Gasparone, wł., kapelusz pilśniowy z dnem zapadłem przez środek.

Gastralgja, gr., ból żołądka.

Gastritis, Gastryta, gr., zapalenie kiszek.

Gastrologja, gr., nauka o żołądku; sztuka kucharska.

Gastronom, gr., znawca sztuki kucharskiej; amator wykwintnych potraw, smakosz, łakotniś.

Gastronomiczny, gr., przym. od Gastronomja; zakłady g-e, restauracje.

Gastronomja, gr., sztuka kucharska, sztuka przyrządzania smacznych, wykwintnych potraw.

Gastroskopja, gr., badanie żołądka za pomocą aparatu elektrycznego, oświetlającego jego wnętrze.

Gastrotomja, gr., przecięcie chirurgiczne żołądka.

Gastrula, gr., stadjum w rozwoju zarodkowym tkankowców, w kształcie woreczka o ścianach, złożonych z dwu (lub trzech) warstw komórek (fig.).

Gastryczny, gr., żołądkowy; spowodowany niestrawnością (gorączka g-a).

Gastrycyzm, gr., rozstrój żołądkowy, niestrawność.

Gastrylogja, gr., brzuchomówstwo.

Gastrytap. Gastritis.

Gastrzyca, kość ogonowa, kuper u ptaka.

Gaszek, zdr. od Gach.

Gaśnik, przyrząd do gaszenia świecy w kształcie kapturka (fig-).

Gatki (-tek), blp., Gacie, kalesony, majtki męskie.

Gatunek, nm., poddział rodzaju, podstawowa jednostka klasyfikacji; zbiór wszystkich osobników, okazujących podobieństwo we wszystkich prawie szczegółach budowy; dobroć, wartość.

Gatunkować, nm., dzielić na gatunki, grupować, klasyfikować, sortować, szeregować; rozradzać się w nowe gatunki.

Gatunkowy, nm., dotyczący gatunku, należący do gatunku, odróżniający go, właściwy jakiej rzeczy lub danemu ciału (ciężar g. ).