Fonoskop, gr., przyrząd, złożony ze słuchawki i mikrofonu, do mierzenia siły głosu.
Fontal, Fontel, przen. tłok z klapą w pompie, wentyl.
Fontanella, gr. — p. Apertura.
Fontanna, fr., wodotrysk, zdr. Fontanka.
Fontaź, fr., kokarda, węzeł fantazyjny u szyi przy krawacie.
Football, ang. (futbal) gra, polegająca na podbijaniu dużej piłki tylko nogą.
For, nm., przewaga, ustępstwo, dane komu; f. w wyścigach, w grze szachowej, bilardowej, karcianej i t. d.; dawać komu f-y = robić mu ustępstwo; mieć u kogo f-y = mieć u niego względy, znaczenie, poparcie, łaskę, protekcję.
Fora! wł., bis! po raz drugi! jeszcze raz!; precz! precz stąd! wynoś się! won!
Forajza, nm., sztabka żelazna ruchoma, przytwierdzona stale do jednej połowy okna i zakładająca się na hak u drugiej połowy.
Foralja, łć., ceny targowe produktów; opłata targowa.
Foralny, łć., sądowy.
Foraminifery, łć., otwornice, korzenionóżki, zwierzęta, należące do pierwotniaków.
Forant, Forat, nm., w rzem., zapas; robić na f. = przygotowywać wyroby na skład, wyroby gotowe.
Forboty, nm., koronki u szyi sukni damskiej,
Fordyment, fr. — p. Furdyment.
Forejter, Foryś, nm., pomocnik furmana; lokaj, siedzący na jednym z przodowych koni karety, zaprzężonej w 4 a. 6 koni.
Forela, nm., — p. Pstrąg.
Foremka, zdrob. od Forma, małe naczynie a. przyrząd do nadawania formy; p. Forma.
Foremny, łć., kształtny, zgrabny, regularny, prawidłowy.
Foresterja, Foresterium, Forestjernia, wł., pokój dla przychodniów, dla gości w klasztorach.
Forfanterja, wł. p. Furfanterja.
Forga, wg., kita, pióropusz.
Forma, łć., postać, kształt, figura, układ, sposób (f. bytu, rządu, myśli); pozór, upozorowanie; dla f-y tylko = dla pozoru, dla oka; model, wzór, modła, fason, krój; powierzchowność, złudzenie, język, styl (władać biegle f-ą); formuła, formułka; formalność, obrządek, ceremonja (f. sakramentu, f-y kościelne, towarzyskie); w muz. budowa, układ utworu muzycznego; nauka o f-ach = o budowie różnych rodzajów kompozycji; w mat. nazwy różnych utworów, wyrażeń i funkcji; przyrząd do nadawania kształtu odlewom, wyrobom (f. do odlewu, f. garncarska, f. do ciast (fig.); w druk., czcionki ułożone w kolumny, ściśnięte ramą, z których odbija ś. strona arkusza druku.
Formacja, łć., formowanie, kształtowanie; szykowanie, tworzenie, sztyftowanie (f. pułku, kolumn); gieol. jeden z pokładów ziemi, warstwa skorupy ziemskiej, utworzona w pewnym okresie gieologicznym, grupa skał pochodzenia jednoczesnego, utwór.
Formalina, łć., płyn antyseptyczny, z którego wydziela się gaz bakterjobójczy.
Formalista (forma żeńs. Formalistka), łć., ściśle trzymający ś. przepisów i form zewnętrznych, pedant, ceremonjant, człowiek wymuszony, uważający na formalności.
Formalistyczny, przym. od Formalistyka.
Formalistyka, Formalizm, łć., ścisłe przestrzeganie form, prze-
