Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/325

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

solo; osoba podstawiona dla zamaskowania właściwego działacza w jakiej sprawie, manekin.

Figurować, łć., być obecnym przy czym, nie biorąc udziału czynnego; należeć do czego; znajdować się, zajmować miejsce, być umieszczonym (f. na liście lokatorów); mieć lub udawać znaczenie, zwracać na siebie uwagę, imponować, paradować.

Figurycznie, łć., pod postacią, przenośnie.

Figuryczny, Figuralny, łć., przenośny, użyty nie we właściwym znaczeniu, obrazowy, alegoryczny.

Figurynka, fr., mała figura (posążek, mały człowieczek).

Fijolet, wł., barwa będąca mieszaniną czerwonej i błękitnej; kolor fijoletowy, fijołkowy; w lm. suknie biskupie (fijoletowe)

Fijołek (zdr. Fijołeczek), łć., roślina z rodziny fijołkowatych (fig.); kwiat tej rośliny; f. alpejski — p. Gduła; przen. uosobienie skromności; przen. mieć w głowie fijołki = zajączka, bzika, być narwanym.

Fijołkowate, rodzina roślin dwuliścieniowych, do których należą: fijołek, bratek, lak, gduła i in.

Fijołkowy, przym. od Fijołek (kolor f. = kolor fijołka, fijoletowy); korzeń f. = kłącze kosaćca, mające zapach zbliżony do zapachu fijołka,

Fik! wykrz., oznaczający przewrócenie ś., fiknięcie, spadnięcie, zeskoczenie, fajt! klap! skik.

Fikmik! sztuczka kuglarska, tumanienie, zręczne udanie się.

Fikać, — p. Fiknąć; żart. tańczyć.

Fikalski, rz., żart. tancerz zawzięty, niezmordowany, jakby najęty.

Fikcja, łć., zmyślenie, urojenie, złudzenie, pojęcie urojone, wytwór fantazji, przypuszczenie.

Fikcyjny, zmyślony, nieprawdziwy, urojony; wrzekomy, udany, podstawiony.

Fiknąć, nied. Fikać, wywrócić koziołka, przewrócić się nogami do góry przez głowę, spaść, zlecieć, brzdęknąć, wierzgnąć.

Fiksacja, łć., lekkie obłąkanie, pomieszanie zmysłów, warjacja; dziwactwo, obłęd, bzik, manja; utrwalenie rysunku, fotografji, aby nie wypełzły od światła.

Fiksat (forma żeńs. Fiksatka), łć., obłąkany, pół-warjat, zwariowany na pewnym punkcie, manjak, narwaniec, dziwak, człowiek bzikowaty; szaleniec, zapaleniec.

Fiksatuar, fr., rodzaj tęgiej pomady do wąsów; w cukiern. wafel przekładany czekoladą, kształtu fiksatuaru w cynkofolji.

Fiksatyw, fr., płyn do utrwalania rysunków, fotografji, aby się nie ścierały lub nie zmieniały pod wpływem światła.

Fiksować, łć., warjować, odchodzić od zmysłów, dostawać obłędu, wpadać w szał, robić głupstwa, dziwaczyć; w fot. utrwalać obraz na kliszy; utrwalać rysunek za pomocą fiksatywu.

Fiksum, łć., bzik, fiksacja.

Fikus, Figus, łć., w bot. roślina z rodzaju figowca, dostarczająca kauczuku (fig.).

Fila, File, gr., pokolenie, klan, na jakie dzielili się obywatele starożytnej Attyki: składała się z fratrji, liczących każda po 20 rodzin.

Filadelfja, gr., braterstwo, miłość braterska, przyjaźń.

Filakterja, gr., zwitek pergaminowy, na którym są wypisane przykazania Boże, używany przy modlitwach przez Żydów, a także u innych ludów.