nie się dążeń do wyższego lub korzystniejszego stanowiska.
Abnegat łć., niedbający o swoją powierzchowność, niechluj.
Abominacja łć., wstręt, obrzydzenie, odraza.
Abonament fr., przedpłata, opłata z góry (za pewną ilość kąpieli, obiadów, miejsca w teatrze, za książki, za wysyłane czasopismo).
Abonent, przedpłaciciel, składający abonament, przedpłatę.
Abonować, uiszczać z góry przedpłatę za zamówione: książki, pisma, bilety na widowiska teatralne i t. p.
Aborygienowie lub Aborygieni łć., pierwotni mieszkańcy kraju, tubylcy, autochtoni.
Abrewjacja łć., skrócenie, skrót; znak zastępujący wyraz.
Abrewjatura łć., użycie umówionych krótkich znaków, zamiast wyrazów.
Abrogacja łć., zniesienie wydanego prawa, uchylenie, odwołanie prawa.
Abrys nm., plan, rysunek miejscowości, domu, budynku i t. d.
Absces łć., — p. Ropień.
Absencja łć., nieobecność.
Absenteizm łć., (przen.) nieobecność na stanowisku, na placu.
Absentować się łć., być nieobecnym, nie stawić się.
Absolucja łć., rozgrzeszenie dane na spowiedzi; przebaczenie, odpuszczenie, darowanie winy.
Absolut łć., byt bezwzględny, zasada bezwzględna; coś pewnego, doskonałego (Bóg, idea dobra).
Absolutnie przysł. od Absolutny.
Absolutność łć., — p. Absolutyzm.
Absolutny łć., bezwzględny, w sobie rozważany; bezwarunkowy, konieczny, niezależny; całkowity, skończony, zupełny, doskonały; samowładny, nieograniczony władzą.
Absolutorjum łć., uznanie przedstawionego sprawozdania z czynności i z obrotów pieniężnych za prawidłowe; dowód piśmienny takowego uznania.
Absolutyzm a. Absolutność łć., blm., samowładztwo; bezwzględność; despotyzm.
Absorbcja łć., wchłanianie, wsiąkanie.
Absorbować łć., wsiąkać w siebie, pochłaniać.
Abstrahować łć., wydzielać pojęcie szczegółowe z pojęcia złożonego; pomijać; odejmować.
Abstrakcja łć., pojęcie oderwane, nie zmysłowe; roztargnienie; w matematyce: odejmowanie.
Abstrakcyjny, oderwany, niezmysłowy; A. nauki = nauki oderwane (filozofja, matematyka czysta), w przeciwstawieniu do doświadczalnych, stosowanych.
Abstrakt łć., pojęcie oderwane; człowiek zagłębiony w myślach, roztargniony.
Abstynencja łć., wstrzemięźliwość, powściągliwość; wstrzymywanie się od pewnych pokarmów, od popędu zmysłowego.
Absurd łć., niedorzeczność, głupstwo, nonsens.
Absyda lub Apsyda gr., półokrągło sklepiona nisza w tylnej ścianie kościoła, gdzie się mieści wielki ołtarz (fig.).
Absynt gr., likier z piołunu i anyżu.
Abszlus nm., zamknięcie, zakończenie rachunku w księgach buchalteryjnych.
Abszlusować nm., zamykać rachunki w księgach, bilansować, saldować.
Abszmak nm., niesmak, obrzydzenie.
Abszyt nm., odprawa, dymisja; żart., dać A. komu odprawić z kwitkiem, z niczem.
