Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/152

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

dawać co stopniowo, potrosze: płacić drobnemi ratami.

Cyrkiel, nm., kołownica, narzędzie do nakreślania obwodu koła i mierzenia linji, złożone z dwóch nóżek, połączonych z sobą u góry; (fig.); robić co pod C. = wymierzyć dokładnie, równo; robić prawidłowo, regularnie: suknia ma dobry C. jest na około równo obcięta.

Cyrklasty, zrobiony podług cyrkla; półokrągły, owalny, kolisty.

Cyrklować, koło lub półkole cyrklem kreślić; obwodzić: w okrąg, obkołowywać, kołować.

Cyrkon, rzadki pierwiastek metaliczny, podobny nieco do antymonu, minerał różnej barwy.

Cyrkowiec, występujący w cyrku.

Cyrkówka, pgrdl., kobieta z cyrku, występująca w cyrku.

Cyrkulacja, łć., obieg (szczególnie obieg krwi w ciele); krążenie (soków w roślinie); ruch znaczniejszy w miejscu jakiemś, uczęszczanie.

Cyrkularny, przym. od Cyrkularz; okólny, obiegowy, okręgowy.

Cyrkularz, łć., okólnik, obiegnik, zawiadomienie rozsyłane do znacznej liczby osób, mogące ich zainteresować (o założeniu domu handlowego, o zmianach w nim, i t. p.).

Cyrkulować, łć., krążyć, być w obiegu, przeciągać, przechodzić, kursować.

Cyrkuł, łć., obwód, powiat, pewna cześć kraju pod względem administracyjnym: część miasta pod względem policyjnym; rewir: biuro policyjne w większem mieście, zawiadujące cyrkułem.

Cyrkułowy, należący do cyrkułu: zarządzający w cyrkule.

Cyrkumferencja, łć., okrąg, obwód, objętość (jakiego ciała, przedmiotu, osoby), tusza.

Cyrkumnawigacja, łć., opłynięcie kuli ziemskiej.

Cyrkumstancja, łć., zwykle w lm., okoliczności, szczegóły.

Cyrograf, gr., zapis, zobowiązanie własnoręczne z oznaczeniem terminu spłaty długu; własnoręczny skrypt, kwit, rewers; zobowiązanie uciążliwe podpisane: C. w podaniach: zapis djabłu własnej duszy, napisany krwią palca serdecznego.

Cyrowaćp. Cerować.

Cyrozap. Ciroza.

Cyrulictwo, zajęcie cyrulika: wykonywanie zleceń lekarza; robienie małych opatrunków, stawianie baniek, pijawek, balwierstwo.

Cyruliczek, praktykant cyrulicki.

Cyruliczka, kobieta trudniąca się cyrulictwem.

Cyruliczy, przym. od Cyrulik.

Cyrulik, gr., felczer, balwierz, golibroda: zły lekarz, partacz; mała ryba z rzędu kostnych, cierniopłetwych.

Cyrylica, rodzaj pisma, druku słowiańskiego, używanego w księgach kościelnych obrządku wschodniego.

Cysio, zdr. od Cycek.

Cysta, łć., torbiel, guz w kształcie torebki, zapełnionej płynem ropnym; osłona, skorupka niższych organizmów.

Cystalgja, choroba pęcherza moczowego.

Cysterka, zakonnica reguły św. Bernarda.

Cysterna, łć., zbiornik wody deszczowej obmurowany i kamieniem wyłożony, najczęściej pod-