cą nacięć na brzegu, wchodzących we wcięcia drugiego brzegu (fig.).
Cynka, Zinja, roślina ogrodowa z rodziny złożonych, o kwiatach bladopurpurowych (f.); narzędzie, na które nawija się przędzę przy robieniu płótna.
Cynkograficzny, przym. od Cynkografja.
Cynkografja, gr., blm., sztuka otrzymywania klisz drukarskich z tafli cynkowych, przez trawienie kwasem przeniesionego na taflę rysunku, powleczonego werniksem; zakład do wykonywania robót sposobem cynkografji; rycina otrzymana z płyty cynkowej.
Cynkotyp, trawionka, rysunek przeniesiony mechanicznie na płytę cynkową i na niej utrwalony za pomocą trawienia kwasami; odbicie rysunku z kliszy cynkowej.
Cynkotypja, sposób otrzymywania klisz za pomocą trawienia na cynku; odbicie rysunku na papier wprost z płyty cynkowej; zakład wykonywający cynkotypje.
Cynkować, powlekać co cynkiem; wyrzynać ząbki w dwóch kawałkach drzewa w celu ich spojenia.
Cynkowanie, powlekanie roztopionym cynkiem blach żelaznych, w celu zabezpieczenia ich od rdzy.
Cynkowaty, podobny do cynku; cętkowaty, pstry; płótno C-e = ukośnie przerabiane.
Cynkownia, huta cynkowa, zakład wyrobu cynku.
Cynkowy, przym. od Cynk; C-a biel, farba biała składająca się z tlenku cynku; C-a blenda, minerał blaszkowy, barwy brunatnoszarej; C-a zieleń, farba, mieszanina żółcieni cynkowej z błękitem paryskim.
Cynkwajs, nm., biel cynkowa.
Cynober, nm., minerał (związek rtęci z siarką) barwy szkarłatnej lub koszenilowej.
Cynoreksja — p. Wilczy głód.
Cynować, pobielać, powlekać cyną wyroby żelazne i miedziane, w celu zabezpieczenia ich od rdzy i śniedzi.
Cynownia, huta cynowa, zakład wyrobów z cyny; konwisarnia.
Cyntloch — p. Cyndloch.
Cypel, nm., śpiczasty koniec czego; szczyt skały; klin lądu wchodzący w morze, mały przylądek (f.); róg czego (chustki).
Cyprys, łć., drzewo iglaste z krajów cieplejszych, o pokroju poważnym, przypominającym topolę piramidalną (f.); godło smutku i żałoby.
Cyprysowate, nazwa jednej z rodzin roślin iglastych (fig.).
Cyprzyk, żywiczlin, roślina z rodziny szyszkowych.
Cyra — p. Cera.
Cyraneczka, gatunek małej kaczki dzikiej, mniejszej od Cyranki.
Cyranka, gatunek malej kaczki dzikiej, odmiana kaczki krzyżówki (fig.).
Cyrenaizm — p. Hedonizm.
Cyrk (-ku), łć., zabudowanie koliste z areną w środku, gdzie się odbywają widowiska popisowe atletów, akrobatów, koni tresowanych, jazdy konnej lub walki byków (fig.).
Cyrkać, wydawać głos «cyr, cyr»; cedzić potrosze, lać powoli;
