Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/1040

    Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
    Ta strona została przepisana.

    we własnej osobie, własną osobą, bez użycia pośrednika ani listu; w gram., zaznaczając wyraźnie jedną z trzech osób gramatycznych.

    Osobliwie, przysł. od Osobliwy; zwłaszcza, nad wszystko, głównie, szczególnie, przedewszystkim; osobno, zosobna.

    Osobliwość, niezwykłość, nadzwyczajność, ekscentryczność, dziwactwo, chęć wyróżnienia ś.; rzecz rzadka, osobliwa, ciekawa (gabinet, muzeum o-ci).

    Osobliwszyp. Osobliwy.

    Osobliwy, jednej osoby ś. tyczący, prywatny, pojedyńczy, poszczególny; nadzwyczajny, dziwny, dziwaczny, niezwykły, oryginalny; szczególny, wyjątkowy, osobny, specjalny; znakomity, wyborowy, przedni, celny.

    Osobniczy, osobnikowi właściwy, wyodrębniający — p. Indywidualny.

    Osobnik, pojedyncza istota jakiegokolwiek gatunku, okaz, egzemplarz; o. ludzki, zwierzęcy, roślinny; osoba uważana oddzielnie w stosunku do zbiorowości, indywiduum.

    Osobno, oddzielnie, rozdzielnie, nie razem, nie wspólnie; samotnie, pojedyńczo; zosobna, na osobności.

    Osobność, samotność, rozdział, odosobnienie; miejsce osobne, ustronie, zacisze; na o-ci = rozdzielnie o. innych, na stronie, na boku, w cztery oczy.

    Osobny, odłączony o. innych, oddzielny, odrębny, samotny, sam w sobie zamknięty, ustronny, niezależny od innych, luźny, pojedyńczy; z o-a = oddzielnie, osobno, odrębnie.

    Osobować, odmieniać przez osoby (czasownik).

    Osoczyn, roślina z rodziny osoczynowatych.

    Osoka, roślina z rodziny żabiściekowatych, piórnik, pióro wodne (fig.).

    Osolić, solą zaprawić, solą posypać, przesolić; przen., drogo co ocenić.

    Osowaty, podobny do osy; owady o-e = owady błonkoskrzydłe, pszczołowate, błonkówki.

    Osowiałość, uczucie przygnębienia, smutna postawa, posępność.

    Osowiały, smutny, posępny, przygnębiony.

    Osowiec, motyl z rodziny przezierników czyli szklarek o skrzydłach błonkowatych (fig.).

    Osowieć, stać ś. smętnym, posępnym, osowiałym, przygnębionym.

    Osóbka, zdr. i pieszcz. od Osoba, dziecko, panienka; w lm., osobna potrawa dla kogoś, np. dla chorego a. grymaśnika.

    Ospa, choroba wysypkowa zaraźliwa; osypka, otręby, jako karm dla zwierząt domowych; przen., przykra chwila, którą każdy przechodzić musi; o. naturalna = wysypka krostowata, niebezpieczna, pozostawiająca po sobie blizny; o. wietrzna = wyprysk na twarzy i ciele, podobny do ospy naturalnej, lecz o wiele łagodniejszy; o. krowia — p. Krowianka; szczepienie o-y = wprowadzenie limfy ospowej do ciała celem uchronienia od ospy naturalnej.

    Ospale, przysł., ociężale, leniwie, opieszale.

    Ospalec, człowiek ospały; człowiek gnuśny, leniwiec, próżniak, niedbaluch, leniuch.

    Ospalstwop. Ospałość.