Osoba, człowiek pojedyńczo wzięty, indywiduum ludzkie, człowiek, jako jednostka sama w sobie i nierozdzielna; sam we własnej
o-ie, własną
o-ą = osobiście; postać, figura, występująca w utworze literackim; główna
o-a = bohater,
o-y epizodyczne = drugorzędne; przedstawiać jaką
o-ę = jej wygląd, pozór, powierzchowność;
o-a prawna = spółka, instytucja, uzdolniona do czynności prawnych (kupna, sprzedaży, najmu i t. p.); młoda
o. = dziewczyna, młoda mężatka;
o. duchowna = proboszcz, ksiądz; ciało człowieka, jako istota fizyczna; zasłonił go własną
o-ą = własnem ciałem; powóz na cztery
o-y; postać, kształt, powierzchowność, figura; djabeł we własnej
o-ie = on sam w całej okazałości; pozór, postać, figura (Sakramenty święte pod
o-ą chleba i wina dają Ciało i Krew Pańską); w
gram., zakończenie czasownika, oznaczające osobę pierwszą t. j. tę, która mówi, a. drugą t. j. te, do której się mówi, a. trzecią t. j. tę, o której ś. mówi.
Strona w Wikisłowniku
