Okuń, ryba cierniopromienna, piersiopłetwa, okuniowata (f.).
Okup, suma, ofiarowana a. żądana za wykupienie kogo a. czego, wykup, wykupne.
Okupacja, łć., objęcie w posiadanie, przywłaszczenie sobie obszaru, zwłaszcza nie będącego niczyją własnością; obsadzenie wojskiem kraju obcego.
Okupacyjny, łć., przym. od Okupacja; armja o-a = wojska, które zajęły kraj cudzy na pewien czas.
Okupiciel, ten, który kogo wykupuje albo okupuje.
Okupić — p. nied. Okupywać.
Okupiny, wykupywanie ś., uwalnianie ś. od czego za pomocą poczęstunku.
Okupnik, ten, który ś. okupuje, wykupuje, np. kmieć czynszowy, czynszownik.
Okupny, mogący być okupionym, emfiteutyczny (grunt o.); wykupny, okupiony (suma o-a = okup); płacący okup, czynszowy.
Okupować, łć., dokonywać okupacji; zajmować, brać w posiadanie; kraje o-ne — miejscowości, zajęte i administrowane przez wojska obce.
Okupywać, Okupować, dok. Okupić; wykupywać, odkupywać, uwalniać za pieniądze (z więzienia, z niewoli); kupować, uzyskiwać co za pieniądze; przen., osiągać co z trudem, kosztem wielu ofiar; o. co czym przypłacać; o. ś., dawać za siebie okup, wykupywać ś., uwalniać siebie za pieniądze; o. ś., uwolnić ś. o. czego pieniędzmi, podarkiem lub poczęstunkiem.
Okurki (-ów), czas przed świtem, kiedy ranne kury pieją, podkurek; śniadanie robotników wiejskich o tej porze, doświtka.
Okurzaczka, przyrząd do okurzania ze związanych piór kogucich (fig.).
Okurzać, dok. Okurzyć; opylać, kurzem pokrywać, zakurzać; odymiać, kopcić; obcierać, oczyszczać z kurzu, okadzać.
Okutać, owinąć starannie dla ochronienia od zimna, od wilgoci; o. ś., owinąć ś., opatulić ś.
Okuwać, dok. Okuć; kując metalem obkładać; o. konia = przybijać mu podkowy, podkuwać; o. kogo w kajdany = wkładać łańcuchy mu na ręce a. na nogi; o. drzwi, okna = dać zawiasy, klamki, rygle i t. f
Okwefiać, osłaniać, kwefem, woalem.
Okwiat, kielich i korona kwiatu razem wzięte.
Okwiecać, dok. Okwiecić; kwiatami ubierać, ozdabiać, obrzucać; o. ś., ozdabiać ś., okrywać ś. kwiatami; przen., jaśnieć, błyszczeć jakby kwieciem.
Okwitać, dok. Okwitnąć; przestawać kwitnąć, przekwitać; przen., mijać, przechodzić, starzeć się.
Okwitły, który okwitł, przekwitły.
O la Boga!, wykrz. = o dla Boga!
Olakierować, ze wszystkich stron lakierem pokryć, pociągnąć.
Olbora, nm., dochód skarbowy z kopania kruszców w dawnej Polsce; zarząd kopalni.
Olbornik, nm., dozorca dochodów z olbory.
Olbrot, nm., masa mleczno-biała, tłusta, krystalicznie przeświecająca, która znajduje ś. w głowie kaszalotów i innych wielorybowatych, używana do wyrobu drogich świec i do kosmetyków, spermacet.
Olbrotowiec — p. Kaszalot.
Olbrzym, człowiek nadzwyczajnego wzrostu, bajeczny wielko-
