Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/1015

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Źrzenica, źrenica.

Źrzenieć, p. Źrzeć.

Źrzetelny, p. Źrejomy.

Źrzobek, p. Źrzebczyk.

Źrzoczysty, p. Źroczysty.

Źrzódelny, źrzódlny, źrzódlany, źrzódłowy, źródlany.

Źrzódełko, źródełko.

Źrzódlany, p. Źrzódelny.

Źrzódlisko, źródlisko.

Źrzódlny, p. Źrzódelny.

Źrzódło, źródło.

Źrzódłomówca, etymolog.

Źrzódłosłów, źródłosłów.

Źrzódłowy, p. Źrzódelny.

Źwać kogo = źle o kim mówić.

Źwięk, p. Zwięk.

Źwirz, p. Zwirz.

Źwirzątko, zwierzątko.

Z


Żaba, rodzaj zawiasy drewnianej u wrot lub drzwi zwyczajnych.

Żabie żyłki = żyłki krwawe pod językiem.

Żachliwy, lękliwy, bojaźliwy.

Żadać się, p. Żadzić się.

Żadliwość, p. Żadność.

Żadliwszy, szpetniejszy, wstrętniejszy, brzydszy.

Żadliwy, p. Żadny.

Żadność, żadliwość, szpetność, wstrętność, brzydkość.

1. Żadny, 1) żaden; 2) płeć żadna = rodzaj nijaki.

2. Żadny, żadliwy, szpetny, wstrętny, brzydki.

Żadzić się, żadać się, brzydzić się.

Żagawka, p. Żegawka.

Żagiel, płachta wielka jako nakrycie od deszczu lub słońca.

Żagiew, podnieta, pobudka, podsyta (dodać żagwi płomieniowi = dodać oliwy do ognia; Ż. miłości; pijaństwo Ż. do wszeteczeństwa).

Żaglisty, 1) pełen żagli, opatrzony żaglem, żaglami (nawa żaglista); 2) tyczący się żagla (bieg Ż.) (= bieg pod żaglem).