Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0966

Zbożopławny, spławiający zboże (Wisła zbożopławna.

Zbożorodny, rodzący zboże (ziemia zbożorodna).

Zbożosiejny, służący pod zasiew zboża (niwa zbożosiejna).

Zbożysko, pole zbożowe.

Zbój, zbójectwo, rozbój.

Zbójcokryty, w którym się kryją zbójcy (las Z ).

Zbójcomorski, tyczący się zbójców morskich, korsarski (wojna zbójcomorska).

Zbójnik, zbójca.

Zbór, 1) zebranie, zgromadzenie; 2) sobór, koncyljum; 3) Z. chrześcijański = kościół; społeczeństwo chrześcijan; 4) dom Boży, kościół, przybytek Pański.

Zbóstwić, ubóstwić.

Zbracić, zbratać.

Zbraczać, broczyć.

Zbradzać, p. Zbrodzić.

Zbramować, obramować.

Zbraniać i Z. się, p. Zbronić.

Zbroczały, zbroczony.

Zbroczeć, zostać zbroczonym.

Zbrodliwy, p. Zbrodny.

Zbrodnisty, p. Zbrodny.

Zbrodniarski, p. Zbrodny.

Zbrodnik, zbrodniarz.

Zbrodny, zbrodliwy, zbrodnisty, zbrodniarski, tyczący się zbrodniarza, zbrodniczy.

Zbrodzić, niedok. zbradzać, 1) zgłębić, zgruntować (Z. sądy boskie); 2) do gruntu wyniszczyć; znurtować (morowe powietrze zbrodziło Polskę); 3) zbroić, źle zrobić.

Zbrodzień, zbrodnia.

Zbroja, uzbrojenie, oręż, broń.

Zbrojnica, zbrojownia, arsenał.

Zbrojnik, p. Zbrojownik.

Zbrojny, tyczący się zbroi, należący do niej.

Zbrojownik, 1) albo zbrojnik, żołnierz w zbroi, rycerz; 2) albo zbrojowy, ten, co robi zbroje, płatnerz.

Zbrojowy, p. Zbrojownik.

Zbronić, niedok. zbra-