Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0937

Zaskórni, zaskórny.

Zaskórnica, guz zaskórny.

Zaskórnik, robak zaskórny.

Zaskórzyć, przeskrobać, zawinić.

Zaskrzyć, p. Zaiskrzyć.

Zaskulić, p. Zaskolić.

Zaskwarczeć, zaskwierczeć.

Zaskwarzać, p. Zaskwarzyć.

Zaskwarzyć, niedok. zaskwarzać, 1) zasklepić, zastrupić przez skwarzenie (Z. łojem ranę); 2) zapiec (Z. koniowi żyłę rozpalonym żelazem; krew w ranie zaskwarzona).

Zasłacać, p. Zasłocić.

Zasłać, niedok. zasyłać kogo = wysłać na wygnanie, deportować.

Zasładzać, p. Zasłodzić.

Zasłaniać, p. Zasłonić.

Zasłaniec, ten, którego wywieziono na karne miejsce pobytu.

Zasłocić, niedok. zasłacać, zalać słotą (Z. dzień; Z. oczy = zalać łzami).

Zasłodnieć, p. Zasłodzieć.

Zasłodzić, niedok. zasładzać, 1) osłodzić; 2) Z. sobie co = zasmakować w czem, rozłakomić się na co.

Zasłodzieć, zasłodnieć, 1) przejść słodyczą; 2) Z. komu = przypaść do smaku.

Zasłoneczny: pas Z., kraje zasłoneczne = umiarkowane, leżące między zwrotnikami i kołami biegunowemi.

Zasłonić, niedok. zasłaniać, zaćmić (rzekł anioł do Marji: duch zstąpi w cię, a moc Najwyższego zasłoni ci).

Zasłuch, zasłych, zasłyszenie (wiem to z zasłuchu).

Zasłuchiwać, p. Zasłychnąć.

Zasługiwać, p. Zasłużyć.

Zasługować, p. Zasłużyć.

Zasłużny, tyczący się zasługi; zasłużony (zapłata zasłużna; honor Z.).

Zasłużone, to, co zasłużono, zasługi.

Zasłużyć, niedok. zasłu-