Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0936

czej, owszem (złość nie złością ma być oddawana, ale Z. dobrocią zwyciężana; skarżył się ojcu, że otrzymał karę, a ojciec mu jeszcze Z. poprawił); 2) naopak, naodwrót, przeciwnie (gdy się koń z oślicą zmiesza lub Z.).

Zasięg, zasiągnięcie.

Zasięgać, p. Zasięgnąć.

Zasięgnąć, zasiądz, niedok. zasięgać, 1) dostać, nabyć (Z. co kupnym sposobem); 2) osiągnąć (Z. podróżami znajomość kraju); 3) otrzymać, odebrać (Z. dług w swym czasie); 4) zasięgać aż dokąd, kogo, czego = sięgać, dochodzić, rozciągać się (kraina ta zasięga aż do pustyni; zasięgać kogo powinowactwem = łączyć się, choć w odległym stopniu; przy swojej minie spokojnej daleko zasięga = cicha woda brzegi rwie).

Zasiężny, który może dosięgnąć; którego można dosięgnąć (cel, pocisk Z.).

Zasikać, p. Zasiknąć.

Zasiknąć, niedok. zasikać, zastrzyknąć, zrobić injekcję.

Zasiniałość, zaśniałość, siniak.

Zasipłość, dychawica, dychawiczność.

Zasipnąć, zasipnieć, dostać dychawicy.

Zasipnieć, p. Zasipnąć.

Zaskakiwać, zaskakować, zaskakiwać koło czego = zabiegać; zaskakiwać koło kogo = nadskakiwać mu, zabiegając.

Zaskakować, p. Zaskakiwać.

Zaskalić, zatwardzić jak skałę, zakamienić (Z. serce).

Zasklep, 1) zasklepienie; 2) piwnica zasklepiona, krypta (w tym zasklepie ciało spoczywa); 3) Z. pszczeli = wosk brunatny do zalepiania szczelin w ulu, do wymazywania ula.

Zasklepistość, stan tego, co jest zasklepione.

Zaskolić, zaskulić, zaszkolić, zaskomleć.