Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0843

Wyszudzić, 1) wyszydzić; 2) p. Wyszydzić.

Wyszukawacz, wyszukiwacz.

Wyszulec, wiszar, ziele, którym pokrywają strzechy.

Wyszum, wyszumiałość, wytrzeźwienie, wyszumienie.

Wyszumiałość, p. Wyszum.

Wyszumać, wyszumieć.

Wyszybować się, szybując wynieść się, wysadzić się w górę, wznieść się.

Wyszyć, wyszszyć, wywyższać.

Wyszydzić, wyszudzić, niedok. wyszydzać co na kim = szydersko wykpić; wyłudzić.

Wyszymować, wyszumować.

Wyszynka, gatunek główni, szabli, pałasza.

Wyszyplać, p. Wyszypleć.

Wyszypleć, niedok. wyszyplać worek = wyskubać, wypróżnić nieznacznie, powoli.

Wyście, wyszcie, wyjście.

Wyścieczka, wycieczka.

Wyścigły, którego można wyścignąć, dościgły.

Wyścignąć, niedok. wyścigać rozumem = doścignąć, dojść, dociec (W. rozumem sprawy Boże).

Wyścinać, wyciąć, wyrznąć, wygładzić mieczem.

Wyść, wyjść.

Wyślabizować, wyszlabizować, wysylabizować.

Wyśladować, 1) wyśledzić; 2) p. Wyśledzić.

Wyślakować, p. Wyszlakować.

Wyśledzić, wyśladować, niedok. wyśledzać, wybadać co, dociec, dojść czego (W. sądy boskie).

Wyślepiać, p. Wyślepić.

Wyślepić, niedok. wyślepiać, 1) W. co = ślepiając przejrzeć; 2) W. kogo = oślepić.

Wyślizać się, wyślizgiwać się.

Wyśłapać, p. Wyszłapać.

Wyśmalcować, p. Wyszmalcować.

Wyśmiardnąć, wyśmierdzieć, prześmiardnąć.

Wyśmiech, pośmiewisko.