Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0844

Wyśmierdzieć, 1) wywietrzeć ze smrodu; 2) p. Wyśmiardnąć.

Wyśnić, ziścić to, co się śniło (woły tłuste i chude wyśniły siedem lat żyznych i siedem głodnych).

Wyśniecić, wyrzucić, wyronić, zgubić (W. pióra).

Wyśpiech, wyśpieszenie, pośpiech w wygotowaniu czego.

Wyśpiegować kogo = doświadczyć, wybadać (wyśpieguj mię, Boże).

Wyśpieszyć, z pośpiechem wygotować.

Wyśpiewywać kogo, co = opiewać.

Wyśpilować, p. Wyszpilować.

Wyśszej, p. Wyższej.

Wyświadczać, p. Wyświadczyć.

Wyświadczyć, niedok. wyświadczać, wykazać dowodnie, zaświadczyć, udowodnić, dowieść (że ta woda zawiera wapno, oko wyświadcza; proroctwo to sam skutek wyświadczył = wyjawił, ziścił); 2) poświadczyć, zaświadczyć (jest poddany Heroda, jak o tem wyznanie nasze wyświadcza); 3) oczyścić swojem zaświadczeniem, usprawiedliwić (Piotrowin wyświadczywszy biskupa, wrócił do grobu); 4) W. kogo = wyzwać na świadka; 5) wyjawić świadecznie (na sądzie ostatecznym wszystkie grzechy będą wyświadczone); 6) W. kogo z kraju, z miasta = wygnać, wyświecić, wypędzić.

Wyświebodzać, p. Wyświebodzić.

Wyświebodziciel, wyswobodnik, wyswobodca, wyswobodziciel.

Wyświebodzić, niedok. wyświebodzać, wyswobodzić.

Wyświecać, p. Wyświecić.

Wyświeceniec, człowiek wyświecony skąd, wygnaniec, wywołaniec.

Wyświecić, niedok. wyświecać, 1) jasno wytknąć (wyświecają czło-