Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0839

Wystrychnąć, niedok. wystrychać, 1) wyrysować, wymalować, oddać wystawić w obrazie; 2) W. kogo skąd = wyrugować, wysadzić, wyparować; 3) wyrosnąć, wystrzelić, wybujać wysoko; W. się od czego = wykręcić się, wycofać się, wywikłać się.

Wystrychniejszy, wytworniejszy, szykowniejszy, więcej elegancki (W. sposób mówienia).

Wystrzedz, niedok. wystrzegać, 1) ostrzedz, przestrzedz, upomnieć; 2) uniknąć czego (niebezpieczność obaczona łacniej bywa wystrzeżona; zbytki mają być wystrzegane).

Wystrzelać, p. Wystrzelić.

Wystrzelić, niedok. wystrzelać, 1) W. z pamięci = wypuścić z pamięci, zapomnieć; 2) wystrzelać = wytrzeć, zniszczyć przez strzelanie (W. zapał u armaty); 3) pierzchnąć, uciec, wypaść, wylecieć (W. z domu); 4) W. od czego = odstrzelić się, ods rychnąć się, odpaść (W. od przymierza z Bogiem).

Wystrzelny, wystrzelony.

Wystrzykać, p. Wystrzyknąć.

Wystrzykiwać, p. Wystrzyknąć.

Wystrzyknąć, niedok. wystrzykać, wystrzykiwać, wytrysnąć.

Wystukować, wysztukować, wystukiwać.

Wysturkać, p. Wyszturchnąć

Wysturkiwać, p. Wyszturchnąć.

Wysturknąć, p. Wyszturchnąć.

Wystydać, p. Wystydnąć.

Wystydnąć, niedok. wystydać, wystygnąć.

Wystyrczać, p. Wysterczyć.

Wystyrczyć, p. Wysterczyć.

Wysuć, wysypać.

Wysunąć, niedok. wysuwać, wysypać; W. się, wysypać się.

Wyswobodca, p. Wyświebodziciel.