Przyprawny, przygotowany; zaopatrzony; przen. przesadny, wykwintny, pretensjonalny.
Przyprawować, przyprawiać.
Przyprosić, zaprosić.
Przyprowadzić, skłonić, wprawić w co; P. się, przybyć, przenieść się.
Przyprószka, śnieg lekki, nieznaczny.
Przyprzeć, przypiec.
Przypust, przypuszczenie.
Przypuszczać co komu, zdawać się na kogo, spuszczać się w czym na kogo; P. się, przyczyniać się.
Przypuścić się, wypaść, rozpędzić się.
Przypyrkasy, przyprawy do potraw.
Przypytywać się do czego: wtrącać się do rozmowy; P. się, spróbować, czy się nie uda dostać czego; zgłaszać się z pretensją, przyznawać się, upominać się.
Przyrazić, 1) przeniknąć, przejąć, dać się we znaki; 2) przytknąć, przycisnąć.
Przyrazisty, przenikający, przejmujący.
Przyrobić, zjednać, skłonić.
Przyroczyć, urzec, oczarować.
Przyroczysty, urzeczony.
Przyrodny, należący do tego samego rodzaju, naturalny, wrodzony; dorodny, urodziwy.
Przyrodzenie, 1) powinowactwo; 2) zdolności wrodzone, usposobienie, położenie naturalne; 3) części płciowe.
Przyrodzenno, przyrodzono, przyrodzonym sposobem, według praw natury.
Przyrodzenny, Przyrodzony, 1) naturalny, prosty, niewymuszony; 2) krewny, powinowaty; P. komu, podobny do kogo.
Przyrodzić się, wrodzić się; P. się do kogo: wdać się w kogo.
Przyrok, urok.
Przyród, gatunek.
Przyrutny, p. Przyrzutny.
Przyrwa, wybrzeże, zatoka.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0484
Wygląd
Ta strona została uwierzytelniona.