Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0481

Przynależętszy, przynależący.

Przynamniej, przynajmniej.

Przynaodziać, uderzyć kogo.

Przynękać, znękać; przybliżać się.

Przynielubszy, nielubiony, nieprzyjemny.

Przynieść co, powiedzieć, wyrazić; P. co komu, zaproponować.

Przynos, przynoszenie, ofiarowanie.

Przynucać, przynuczać, przynukować, p. Przynukać.

Przynuka, przymus, przynaglenie.

Przynukać, przynukawać, przynukować, przynucać, przynuczać, przynękać, przynużać, zmuszać, przynaglać, zniewolić, przycisnąć.

Przynut, przyśpiew, wtór.

Przynużyć, przynużać, 1) nieco znużyć; 2) p. Przynukać.

Przyoblecze, ubranie, odzież.

Przyobłoczyć, przyoblekać.

Przyochędażać, przyochędożyć, oczyszczać, przyozdabiać; P. się, przystrajać się.

Przyochędożka, ozdóbka.

Przyociętniejszy, powolny, zwlekający.

Przyodzianek, przyodziewek.

Przyosek, biegun ziemski albo niebieski.

Przyostrszy, przyostry, ostrzejszy.

Przypad, 1) przypadek, przygoda; 2) przypaddłość; 3) nagłe przybycie, kowa własność, przypa-

Przypadać, p. Przypaść.

Przypadek, w znacz. 1) napad, napaść; 2) oznaka, symptomat (choroby); 3) cecha, przymiot, własność, przypadłość.

Przypadły, przypadkowy.

Przypadzisty, obfity w deszcze.

Przypanoszyć się, zbogacić się.

Przyparek, skwar, upał.

Przyparka, okład ciepły.

Przypasować się, w wyr. P. się w co, zaopatrzyć się.