Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0460

Przestęp, Pascha, Wielkanoc.

Przestępek, przestępstwo, przestąpienie, występek.

Przestępić, p. Przestępować.

Przestępić się do kogo, przejść, zbiec, przystać.

Przestępnica, przestępniczka, przestępczyni.

Przestępnik, przestępca, zbrodniarz.

Przestępować, przestępować się, (przestąpić, przestępić), przechodzić z miejsca na miejsce, przechadzać się; P. co, opuścić, ominąć.

Przestojały, przestały.

Przestowłosy, prostowłosy.

Przestrach, strach, mara, widmo.

Przestraszek, zdrobniałe od przestrach.

Przestraszywać, przestraszać.

Przestrefować, przeciągnąć paskami, pręgami, przekreślić.

Przestroga, przestrzeża w księdze, nota, uwaga; P. czego, przestrzeganie; zachowywanie; straż; P-strzeża, dróżka, cieśnina, przesmyk.

Przestronny, przestrony, przestrzenny, wolny, rozwięzły, wyuzdany; nieokiełznany (język, gęba); znaczny, wielki (majątek); oko przed ludźmi przestronne: jasne, śmiałe, szerokie.

Przestroń, przestrzeń.

Przestrożny, bardzo ostrożny.

Przestrugać, przesadzić, przebrać miarę.

Przestworny, obszerny, rozległy.

Przestryjec, starszy stryj, brat pradziada.

Przestrzał, w wyr. na P. kto dalej strzeli; na chybił trafił, na ślepo.

Przestrzegać, przestrzec kogo w czym, wytykać mu co, karcić go o co; P. co, strzec, pilnować, czego; P. się czym, mieć sobie co za przestrogę; P. czego, wystrzegać się, unikać; zasadzać się na kogo, dybać.

Przestrzelić, co do kogo, donieść lotem strzały.