Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0459

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Przeskoki, 1) przebiegi, przesmyki; 2) wybiegi, fortele.

Przeskost, bezkost.

Przeskórka, przykrość, dokuczliwość.

Przeskrzydlić, przelecieć.

Przeskwierać, skomleć, skowyczeć od czasu do czasu.

Przesłabić, przetrzebić, wyplenić.

Przesłać, p. Prześciełać.

Przesłaniec, 1) posłany wprzód, poprzednik; 2) posłaniec.

Przesłanka, 1) poprzedniczka; 2) zwiastunka; 3) premisa w dedukcji logicznej.

Przesłański, tyczący się przesłańca, zapowiadający.

Przesłaństwo, poselstwo, powołanie przesłańca, poprzednika.

Przesłowca, wysławiający.

Przesłowuty, przesłowutny, (z ros.), przesławny.

Przesłuchać, nie słuchać.

Przesłuchawać, przesłuchować, przesłuchiwać.

Przesmykacz, włóczęga.

Przesmykiem, pełzając, pomykając.

Przesny, świeży.

Przespałka, przespanica, nałożnica.

Przespicie, pragnienie.

Przespieczny, bezpieczny.

Przespolny, zagraniczny cudzoziemski.

Przestajać, p. Przestać.

Przestanie, przestanek, ustanek (bez przestania).

Przestawać, przestajać, przestać, 1) od czego, odstać, odstąpić od czego, porzucić co, 2) P. kogo, przestać, nagabywać, zostawić go w spokoju; P. gdzie, przebywać, bawić; P. z kim, zgodzić się z nim, przystać na jego zdanie; sięgnąć, dostać, przejść aż dokąd (powróz przestał od końca do końca).

Przestawiać się, przestawić się, przenieść się, przejść; obstawić się, otoczyć się.

Przestąpić, p. Przestępować, przestępić.