Przecywiać się, sprzeciwiać się.
Przecz, przez co, dlaczego, na co, w jakim celu? ni przecz, ni zacz, bez żadnego powodu, bez przyczyny; nie P., nie dla czego innego; w p., wpoprzek.
Przecza, spór, sprzeczka, przeciwieństwo.
Przeczać się, sprzeczać się.
Przeczcić, (czci, czedł), przeczytać.
Przeczcić kogo, oddać cześć, uczcić.
Przeczedszy, przeczytawszy.
Przeczekać, w znacz. doczekać się.
Przeczerp, rzecz bardzo wyczerpana, umniejszona.
Przecześć, przeczytać.
Przeczka, sprzeczka.
Przeczliwość, 1) skłonność do sprzeczania się; 2) spór, sprzeczka.
Przeczliwy, lubiący się sprzeczać, sprzeczny.
Przecznik, przedmiot, pojęcie, będące przeczeniem czego.
Przeczny, 1) sprzeczny, oporny; 2) poprzeczny.
Przeczos, obtarcie.
Przeczworzyć, podzielić na cztery części.
Przeczyć, 1) iść w skos, orać grunt wpoprzek; 2) nie uznawać.
Przeczypnąć, usiąść po turecku, podłożywszy nogę pod nogę; przykucnąć.
Przeczyść, przećcić, przecześć (-czetł), przeczytać.
Przeć, (przy, przał), przeczyć, zapierać. P. się, zapierać się, wypierać się.
Przeć, preć, (przeje, przał), 1) cisnąć, tłoczyć, napierać; 2) psuć się, gnić; 3) gotować się, warzyć się w naczyniu zamkniętym, parzyć, prażyć, palić. P. się, spierać się, prawować się.
Przeć, (przeszedł, przejdzie), przejść.
Przeć, 1) przez ciebie, dla ciebie; 2) przecież.
Przećcić, przeczytać.
Przed (z 6 przyp.), w zn. za, dla, z powodu (o
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0437
Wygląd
Ta strona została uwierzytelniona.