Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0436

przeciwność, przeszkoda. Iść w p-y, nie zgadzać się, nie znosić się.

Przeciwek, miejsce, mieszkanie naprzeciw będące, przeciwna strona ulicy.

Przeciwić się, przeciwiać się, przecywać się, 1) opierać się, dokuczać; 2) iść na wyścigi, współubiegać się; 3) obrazić się; 4) starać się zrobić dobrze; 5) udawać skromnego, przesadzać.

Przeciwie (a), strona przeciwna.

Przeciwien, przeciwny, przeciwległy; odmienny, sprzeczny, niezgodny

Przeciwkostop, przeciwnożnik, antypoda.

Przeciwkrok, przeciwdziałanie.

Przeciwnoróżność, 1) sprzeczność, niezgoda; opór, opozycja, bunt; 2) drażnienie, urąganie, prześladowanie; 3) niepowodzenie; przeszkoda, trudność.

Przeciwnie, przykro, tęskno, nieswojo.

Przeciwność, wstręt, odraza.

Przeciwny, 1) niepomyślny, niesprzyjający; 2) przykry, odrażający; 3) niepodobający się, niedogodny, niegodny. P. na głowę, w głowę, wprost przeciwny, zasadniczo różniący się.

Przeciwomołwa, sprzeciwianie się, sprzeczność.

Przeciwomołwność, spór.

Przeciwpołożenie, 1) przeciwległość; 2) przeciwstawienie.

Przeciwpostawić, przeciwstawić.

Przeciwróżnik, osoba lub rzecz zupełnie odmienna.

Przeciwróżność, przeciwieństwo, kontrast.

Przeciwstawa, przeciwieństwo, antyteza.

Przecknąć się, przecnąć się, przebudzić się.

Przecuchnąć, 1) prześmiardnąć; 2) stracić niemiły zapach; 3) przeschnąć, ociec.

Przecwał, tylko w wyr. na P., wielkim cwałem, galopem.

Przecykać, p. Przecknąć.

Przecymeś, przecie-ś.