Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0424

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Praga, 1) pragnienie; 2) upał; 3) potrzeba.

Pragliwość, pragnienie.

Pragnąć do kogo, do czego, tęsknić, rwać się.

Pragniciel, pragnący, pożądający.

Pragność, pragnienie.

Pragny, pragnący, żądny, chciwy.

Praktyka, w znacz. 1) przepowiednia, wróżba; gusła, zabobon, czary; 2) zmowy, spiski, intryga, konszachty, podstęp. P ki, oznaki, objawy, giesty, sposoby.

Praktykant, w znacz. 1) praktyk; 2) p. Praktykarz.

Praktykarski, wróżbiarski, wieszczbiarski.

Praktykarz, 1) przepowiadacz, wieszczbiarz, wróżbita, znachor; 2) intrygant.

Praktykować, w znacz. 1) przepowiadać, wróżyć, prorokować; 2) knować, intrygować, zmawiać się; 3) rozmawiać, gawędzić.

Pram (niem.), prom.

Pramnica, prampnica, mały prom.

Prams, pramza (niem.), hamulec.

Prandyczyć, pleść, bajać, bajdurzyć.

Prandypura, p. Brandebura.

Praojczyc, potomek praojców.

Praparzec wybijać, dzwonić na Anioł Pański.

Praprawnęczka, praprawnuczka.

Prask, 1) w wyr. na P. ugodzić, trafić, przyjść, przybyć w sam czas; 2) powodzenie, wzięcie.

Praskolę, praskurzę, praprawnuk, praszczur.

Praskur, praskura, praskurka, p. Proskura.

Prasnąć, praskać, 1) trzasnąć, huknąć, grzmotnąć, chlasnąć; 2) runąć, upaść; rzucić.

Prasoł, przekupień soli.

Prasołka, 1) przekupka soli; 2) prasołstwo, handlowanie solą.

Praszać, prosić, zapraszać, upraszać.

Praszczę (-ęcia), 1) rózga do bicia; 2) P-ta, bieda, zgryzoty, zmartwienie, kłopoty, opały.