Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0423

Półtabin, rodzaj dawnej tkaniny.

Półtoraczny, półtora raza szerszy.

Półtorak, 1) półtora grosza (dawny grosz polski, czeski = 12 groszom); 2) miód pitny; 3) wóz szeroki.

Półtoranoga, chodzący o kuli.

Półtownik, przełożony nad częścią miasta (połacią).

Półtowy, wieprzowy.

Półtrzeciejnaćcie, 12½.

Półtrzecinnik, danina w naturze = trzeciej części osiągniętego zysku.

Półurcie, dawna moneta, półorta, piętak.

Półzwierzyc, półźrzebic, centaur.

Pómiana, burda, awantura, licho.

Pómianować, wyprawiać awantury, hałasy, figle.

Pómieniec, figlarz.

Pórno, pewno, niezawodnie; porówno.

Póślisko, p. Puślisko.

Póździć, późnić, opóźniać.

Póździe, późno.

Póździeć, być opóźnionym.

Późnoród, pogrobowiec, dziecię urodzone po śmierci ojca.

Prabylec, pierwotny mieszkaniec kraju.

Praca, w znacz. piecza, opieka, troska, staranie, kłopot.

Pracel, praclik, precel, obwarzanek.

Pracomożny, wytrwały w pracy, wytrzymały na pracę.

Pracować, pracować się, w znacz. 1) trudzić się, mozolić się, męczyć się; 2) P. o co, o czym, troszczyć się, starać się, silić się, dbać o co.

Pracowity, w zn. 1) męczący, trudny, przykry; 2) tytuł dawany chłopom i robotnikom.

Pracowny, pracowity.

Praczkowaty, mający nos zakrzywiony lub do góry zadarty.

Prać, (pre, prał), psuć się, gnić; p. 2. Przeć.

Prać się, rzucać się, miotać się; tłuc się, hałasować; śpieszyć się.

Pradło, bielizna świeżo uprana.