jowy; przyjazny, życzliwy.
Pokoleć, pograbieć, posztywnieć od zimna.
Pokoleić, pojechać koleją.
Pokolony, pokłóty.
Pokołczeć, p. Pokoleć.
Pokołon, kieszeń sięgająca po kolana.
Pokomosić, pokłócić, pojątrzyć.
Pokon, pokuna, początek.
Pokonewskie, pokonewszczyzna, p. Pokoniowszczyzna.
Pokonić, opatrzyć w konie.
Pokoniowszczyzna, zamiana powinności służby osobistej konnej na pieniądze.
Pokoperzać, przegrabiać liście.
Pokopki, pora kopania kartofli; wybieranie resztek kartofli.
Pokora, żałoba, zdanie się zabójcy na łaskę i niełaskę mściciela zabitej ofiary.
Pokorać, podołać.
Pokorzyć, robić pokornym, upokarzać, ukrócać, przycierać rogów.
Pokosza, pokos.
Pokoszać, pokoszywać, kosić raz za razem.
Pokoszczać, pokościć, pokostować, powlekać pokostem.
Pokoszłać, poczochrać, potargać.
Pokowiec, szkopek.
Pokoźlić (czoło), nachmurzyć, zasępić, zmarszczyć.
Pokój, przen. zabawa, przyjęcie.
Pokórać, wskórać, poradzić sobie.
Pokrademcy, pokradejemcy, pokradziomo, ukradkiem, chyłkiem.
Pokrajki, skrajności, ostateczności.
Pokraka, 1) na kogo krakanie, szemranie, pomruk; 2) zwada, kłótnia; 3) smutny koniec.
Pokrakować (nied. od pokroczyć), krocząc postępować.
Pokraśny, pokaźny, poczesny, ozdobny, piękny; zaszczytny.
Pokrątka, nerka.
Pokrążać, krajać w krążki.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0379
Ta strona została uwierzytelniona.
