Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0367

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Podolejkować, podolejować, podmazać olejkami.

Podolisty, padolisty, pełen padołów.

Podolny, leżący w dole, nizko.

Podołek, 1) dolna część szaty; 2) dolne obszycie szaty, bramowanie, frędzla; 3) podbrzusze, łono. Na p-ku warzyć, być w strachu, truchleć.

Podomno, podobno, pono.

Podoręże, oręż do boku, broń biała, np. pałasz, szabla.

Podowno, podobno, pono.

Podpaciep, od strony północnej.

Podpada, przen. napada, kusi, ciągnie.

Podpalca, podpalacz.

Podpaliwać, podpalać.

Podpalstwo, zbrodnia podpalenia.

Podpał, podpała, podpałka, 1) podpalenie, podłożenie ognia; 2) materjał do podpalania ognia, 3) podnieta, podsyta; bodziec, poduszczenie.

Podpałacze, miejsce pod pałacem, lub około pałacu.

Podpałek, podżegacz, podszczuwacz.

Podpas, część ciała od pasa.

Podpasywać, podpasać, podtuczać, podkarmiać.

Podpaść kogo, udać się do kogo, uciec się.

Podpełnik, drugie śniadanie.

Podpisek, podpisarz, pomocnik pisarza.

Podpłaszcze, ubranie noszone pod płaszczem.

Podpłomienny albo podpłomny chleb, podpłomyk, płaski placek z ciasta chlebowego, posypany solą, upieczony w zarzewiu.

Podpolały, podpalany, maści ciemnożółtej, płowej.

Podpopielny, pod popiołem upieczony.

Podprawić, podprawiać, podprawować, 1) wprawić od spodu, podłożyć; 2) podsadzić, podstawić, skierować, wymierzyć pod co; 3) P. kogo na kogo, nasadzić, podmó-