Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0366

1) odnająć, poddzierżawić; 2) przekupić.

Podnaprawić, podnaprawiać, zwrócić kogo namową przeciw komu, nasadzić kogo na kogo.

Podnarcie, podnartko, woda miałka przy lądzie, za którą jest zaspa piaszczysta.

Podniat, podniata, podnieta.

Podniebienie,, 1) podniebie, sklepienie, strop; baldachim; 2) piętro; 3) klimat, stan powietrza.

Podniecić, 1) podpalić, wzniecić; 2) podżegnąć, podburzyć, pobudzić.

Podnieść, podnosić, w znacz. 1) kanonizować; 2) podać, złożyć w ofierze; 3) uchylić, odwołać, unieważnić, cofnąć, znieść; zaburzyć, zakłócić.

Podnietca, ten, co podnieca, podniecacz.

Podno, podobno, pono.

Podnożnik, podnóżnik, podnóżek, antypoda.

Podoba, 1) podobieństwo; wzór, moda; 2) postać, wygląd, kształt, figura; 3) odbicie, obraz; 4) znak, poznaka, pozór; 5) upodobanie, gust, chęć; 6) podobieństwo, prawdopodobieństwo, możliwość; 7) rzecz upodobana; 8) piękność, uroda; 9) dobrze, pięknie, przyjemnie; 10) pora stosowna.

Podobańszy, który się bardziej podoba, milszy.

Podobien, podobny.

Podobieństwo, w znacz. 1) prawdopodobieństwo, przypuszczenie, pozór; 2) przysł. prawdopodobnie, zapewne; 3) porównanie, przypowieść, alegorja.

Podobliwy, podobny.

Podobność, podobieństwo, analogja.

Podobny, w znacz. 1) podatny, zdatny, sposobny, odpowiedni, stosowny; 2) słuszny; 3) mogący się podobać, urodziwy , nadobny; 4) chwalebny; 5) rychły, dojrzały, stateczny.

Podolę, dolina, nizina.

Podoleć, podołać, sprostać.