wę); 2) donieść, przedstawić; 3) O. do kogo, oskarżyć, zadenuncjować przed kim; 4) znieść, usunąć, rozebrać; O. się, 1) oddalić się, odstrychnąć się, zboczyć; 2) O. się czym, dać się unieść czemu, usłuchać czego.
Odniewinnić, uniewinnić, zrehabilitować.
Odniosłość, stosunek, wzgląd.
Odnogi, brózdy, zmarszczki.
Odnosić, p. Odnieść.
Ododziać, ododziewać, rozebrać, obnażyć.
Odole, wąwóz, jar, parów.
Odonąd, p. Onąd[1].
Odorament (łac.), pachnidło, perfumy.
Odorężnik, miecznik.
Odornować (z łac. ornare), upiększyć, przyozdobić, udekorować.
Odpajać, p. Odpoić.
Odpaść, przen. sprzeniewierzyć się, zdradzić, zerwać z kim, porzucić kogo; O. od czego, utracić co; upaść, zginąć.
Odpisać co komu, zapisać, przekazać; O. się, 1) zrzec się na piśmie; 2) wypisać się, wymeldować się; 3) odrzec się, oddalić się, odstrychnąć sie, usunąć się; nie pisać się na co, nie zgadzać się.
Odpłaćca, odpłajca, odpłaciciel, odpłacający.
Odpłata, otpłata, zapłata; żołd, pensja; oddanie wet za wet.
Odpłatki, opłaty.
Odpłatny, 1) łatwy do odpłacenia, wynagrodzenia; 2) opłacający się, korzystny, popłatny.
Odpłóczysko, mielizna przybrzeżna, odsypisko.
Odpoczęły, odpoczęty, wypoczęty.
Odpoczęstować, nawzajem poczęstować.
Odpoczynąć, odpocząć.
Odpoczynienie, odpoczynka, odpocznienie, odpoczęcie, odpoczynek.
Odpoić, 1) rozłączyć coś spojonego, rozpoić; 2) O. kogo od rozumu, pojąc odwieść od rozumu.
Odpora, przeszkoda, zawada.
- ↑
Błąd autorów; odwołanie do hasła, które w tym słowniku nie istnieje.
