Oćca, ojca.
Oćcic, p. Ojczyc.
Oćcowski, oćców, ojcowski.
Oćczyzna, 1) ojcowizna; 2) ojczyzna.
Oćczyzny, ojczysty
Oćma, oćmia, ciemność, mrok.
Oćwiernica, poczwara, potwór.
Oda (tur.), 1) szkoła; 2) koszary; 3) oddział wojska, pułk, orszak.
Odać się, udać się.
Odaj (tur.), futor.
Odalik, mieszkanie kobiet tureckich.
Odalny, niezbyt daleki.
Odałyka, odaliska.
Odarki, odartki, łupy, łachmany.
Odądać się, odymać się, napuszyć się, zadąsać się.
Odbać się, przestać się bać
Odbadać, p. Odbość.
Odbarać, odrzucać, być nieposłusznym.
Odbawiać, odbawić, zbawić, wybawić od czego.
Odbiegacz, odbieglec, dezerter, zbieg.
Odbiegły, zbiegły.
Odbieracz, odbieralnik, odbiorca; paser.
Odbierka, odbiórka, pobór do wojska.
Odbieżalizna, dobra ziemskie, opuszczone przez właściciela.
Odbieżały, 1) zbiegły; 2) odbieżany, opuszczony.
Odbieżanka, rozwódka.
Odbieżeć, odbiec.
Odbiórka, wypłata.
Odbitek, 1) jeniec, odbity nieprzyjacielowi; 2) odłamek, kawałek odbity od czego.
Odblekiwać się, odbijać się (o gazach w żołądku), przypominać się.
Odbliżyć, oddalić, cofnąć.
Odbłądzić się, pobłądzić, zawinić.
Odbocznik, nieodstępny towarzysz.
Odborny, odborowy, wyborny, wyborowy, przedni.
Odbość, odbić, odpędzić.
Odbronić, obronić, odbić, uwolnić, odebrać; zabronić.
Odbyć, odbywać, 1) przebyć, przejść; 2) stracić, postradać; 3) zbyć, po-
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0276
Ta strona została uwierzytelniona.
