Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0275

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Ocieklina, ociekłość, nabrzmiałość, odętość.

Ociepka, oczepka, 1) wiązka słomy, siana, lnu, gałęzi; 2) brzemię.

Ociętny, oczętały, oporny, uparty, krnąbrny.

Ociężność, ociężałość.

Ocilensja, lampa nocna.

Ocinać się, opierać się.

Ociokać, p. Ocokać.

Ociszyć, osłonić.

Ockniewać się, ocucać się, budzić się.

Ocnąć się, ocknąć, obudzić się.

Ocokać, ugłaskać, obłaskawić, oswoić.

Ocokały, 1) ugłaskany, oswojony; 2) leniwy, ociężały.

Ocokiwać, p. Ocokać.

Octować, zaprawiać octem.

Ocuciwać się, ocucywać się, ocykać się, budzić się.

Ocz, o co, czemu; ni ocz, niewiadomo o co.

Oczajdusza (ukr.), hultaj, birbant, awanturnik.

Oczapiać, oczapić, ogarnąć, objąć, zawrzeć w sobie.

Oczas (czesk.), ogon.

Oczasować, ociosywać.

Oczechrać, oczesać.

Oczemgnienie, oczemnienie, okamgnienie.

Oczepka, ociepka, wiązka.

Oczeret, trzcina na rzekach rosnąca; miejsca trzciną zarosłe.

Oczeretnik, miejsce zarosłe trzciną.

Oczętły, p. Ocętny.

Oczmocenie, senność, odurzenie.

Ocznik, okulista; otwór ula

Oczochrować, oczesywać.

Oczokać, p. Ocokać.

Oczokały, p. Ocokały.

Oczokiwać, p. Ocokiwać.

Oczorcieć, obrzydnąć.

Oczosnąć, oczesać; obedrzeć, oskrobać.

Oczrzedź, p. Otrzedź.

Oczucić, ocucić.

Oczujnie, czujnie.

Oczwistny, oczwisty, oczywisty.

Oczyć, widzieć, postrzegać.

Oczymgnienie, okamgnienie.

Oczynki, oczęta.

Oczywisko, widowisko, dziwowisko.