Ocieklina, ociekłość, nabrzmiałość, odętość.
Ociepka, oczepka, 1) wiązka słomy, siana, lnu, gałęzi; 2) brzemię.
Ociętny, oczętały, oporny, uparty, krnąbrny.
Ociężność, ociężałość.
Ocilensja, lampa nocna.
Ocinać się, opierać się.
Ociokać, p. Ocokać.
Ociszyć, osłonić.
Ockniewać się, ocucać się, budzić się.
Ocnąć się, ocknąć, obudzić się.
Ocokać, ugłaskać, obłaskawić, oswoić.
Ocokały, 1) ugłaskany, oswojony; 2) leniwy, ociężały.
Ocokiwać, p. Ocokać.
Octować, zaprawiać octem.
Ocuciwać się, ocucywać się, ocykać się, budzić się.
Ocz, o co, czemu; ni ocz, niewiadomo o co.
Oczajdusza (ukr.), hultaj, birbant, awanturnik.
Oczapiać, oczapić, ogarnąć, objąć, zawrzeć w sobie.
Oczas (czesk.), ogon.
Oczasować, ociosywać.
Oczechrać, oczesać.
Oczemgnienie, oczemnienie, okamgnienie.
Oczepka, ociepka, wiązka.
Oczeret, trzcina na rzekach rosnąca; miejsca trzciną zarosłe.
Oczeretnik, miejsce zarosłe trzciną.
Oczętły, p. Ocętny.
Oczmocenie, senność, odurzenie.
Ocznik, okulista; otwór ula
Oczochrować, oczesywać.
Oczokać, p. Ocokać.
Oczokały, p. Ocokały.
Oczokiwać, p. Ocokiwać.
Oczorcieć, obrzydnąć.
Oczosnąć, oczesać; obedrzeć, oskrobać.
Oczrzedź, p. Otrzedź.
Oczucić, ocucić.
Oczujnie, czujnie.
Oczwistny, oczwisty, oczywisty.
Oczyć, widzieć, postrzegać.
Oczymgnienie, okamgnienie.
Oczynki, oczęta.
Oczywisko, widowisko, dziwowisko.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0275
Wygląd
Ta strona została uwierzytelniona.