Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0266

Obmyślny, przewidujący, przezorny.

Obnażywać, obnażać, obrać z czego, ogołocić; wyzuć z czego; pozbawić czego.

Obnieczcić, zbezcześcić, zhańbić.

Obnieść kogo, donieść komu, lub o kim.

Obniście, obejście.

Obniść, (obnidzie), obejść.

Obnoc, w nocy, przez noc.

Obnocować, obnocować się, przenocować, przebyć noc.

Obnowić, 1) odnowić, odświeżyć; 2) rzeczy nowej użyć po raz pierwszy.

Obnoża, bagaż, ciężar, obłogi.

Obnuża, nędza, niedola; utrapienie.

Obociętny, obosieczny.

Oboczyć, objechać bokiem

Oboczysty, zamknięty dokoła.

Obodwoje, oboje.

Obojaki, złożony z obu, dwojaki, taki i owaki.

Obojeńca, obojątek, obojątka, człowiek obojętny.

Obojętny, 1) łatwy do ujęcia z obu stron; 2) używający do roboty obu rąk z jednakową łatwością; 3) obosieczny; 4) dwustronny, dwojaki; 5) dwuznaczny; 6) niepewny, wątpliwy, chwiejny, powolny; 7) bezstronny, neutralny; 8) apatyczny, nieczuły; 9) nieciekawy, banalny, błahy.

Obokiem, obok.

Obolewiec, oboprawiec, człowiek posługujący się lewą ręką tak dobrze, jak prawą.

Obona, okrasa, omasta.

Obor, obiór.

Obora, dziedziniec gospodarski, podwórzec.

Oborny, doborowy, wyborny.

Oborzysty, istniejący w wielkim wyborze.

Oborzyć się, oborzeć się, oburzyć się, powstać.

Obowiązały, 1) obowiązany, 2) obowiązujący; 3) zależny, zawisły, podległy; 4) zabezpieczony, zapewniony.

Obowiązka, obowiązek, warunek, zastrzeżenie.