Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0214

Nadziać się, nadziewać się czego, powziąć nadzieję, spodziewać się; N. się na co, zaufać, spuścić się.

Nadziak, broń węgierska, czekan, obuch.

Nadziałać, narobić, przygotować.

Nadziały, nadziany, p. Nadzieszny.

Nadziczyć się, nadokazywać się.

Nadziejny, spodziewany.

Nadzieszny (tylko z nie), niespodziany, nieoczekiwany.

Nadziewać się, p. Nadziać się.

Nadziewka, okrycie, przykrycie, przyodziewek.

Nadzieżny, pewny, niezawodny.

Nadziomek, taras.

Nadziwy (przysł.), na podziw, zdumiewająco.

Nadzwyż, nadwzwyż, nadwyż, nadto, nazbyt, prócz tego.

Naenja, tren, pieśń żałobna.

Nag, nagi.

Nagaba, nagabywanie.

Nagabacz, nagabujący, wichrzyciel.

Nagalać, nagalić, nastręczać, podsuwać, ofiarować, przedstawić.

Nagałować się, nakrzyczeć się.

Nagamonić, namówić, podburzyć.

Nagana, apelacja do wyższego sądu; kara za nieuzasadnioną apelację; zarzut fałszywości dokumentu sądowego.

Naganione, opłata sądowa od strony apelującej.

Nagarnąć, ogarnąć, objąć, owładnąć; N się, zebrać się, skupić się, zgromadzić się.

Naglozować, nanotować, nakreślić, przeznaczać.

Nagłodać, wygłodzić.

Nagłowie, koniec łóżka, gdzie się głowa kładzie.

Nagoda, powód, okazja, traf, przygoda.

Nagodny, szczęśliwie nadarzający się, dogodny.

Nagolenica, ubiór na goleń, pończochy.

Nagorszy, najgorszy.

Nagotowiu, na pogotowiu.

Nagrać, nagrawać, naigrawać kogo, naigrawać się z kogo.