Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0213

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Nadobnie, grzecznie, łagodnie, zręcznie.

Nadole, spód, dolna część czego.

Nadolny, 1) dolny, spodni, parterowy; 2) ziemski.

Nadół, dolina.

Nadpodstatni (czes.), nadistotny.

Nadpowyższyć, wywyższyć nadmiernie.

Nadpradziad, prapradziad.

Nadpsować, nadpsuć.

Nadpwać, bardzo ufać.

Nadra, nadrze, zanadrze, łono, piersi, serce.

Nadragi (węg.), spodnie.

Nadraza, mała uraza.

Nadrazić, nadrażać, porazić, uszkodzić.

Nadro, nadra, zanadrze.

Nadrożne, żywność na drogę, opatrzenie na drogę.

Nadrukdanie, wydatek na drukowanie książki, nakład.

Nadrzewie, miejsce na drzewie.

Nadspieszać, nadspieszyć, śpiesznie nadejść, nadążyć.

Nadsporzyć, wiele przysporzyć.

Nadstanąć, nadejść.

Nadstawać, ustać.

Nadstawić, w znacz. wynagrodzić.

Nadstawić się czym, zastawić się czym, popisać się czym.

Nadstąpić, nadejść.

Nadszczyt, szczyt górujący nad innemi.

Nadście, nadejście.

Nadścigać, nadścignąć, nadbiec, dobiec, nadążyć.

Nadśpiać, nadejść, zdążyć.

Nadtruchleć, nadtruchlewać, zasłabnąć.

Nadweredzać, nadweredzić, nadwerężać.

Nadweselić, wielce rozradować.

Nadwiesz, nakrycie, baldachim.

Nadwładny, zwierzchni, zwierzchniczy, przełożony.

Nadwnuk, prawnuk.

Nadworować kogo, nażartować, nadrwić z kogo.

Nadwyża, zbytek, przesada.

Nadwyżej, najwyżej.

Nadychać, natchnąć.