Mespil, mespuł (niem.), niesplik.
Meszka, niedźwiednica, marucha.
Meszkita, meczet, świątynia mahometańska.
Meszne, knieja, w której niedźwiedzie mają legowiska.
Meszny, mszalny.
Meszysty, mszysty.
Met, mat (w szachach); przen. klęska, porażka.
Met, meta (łac.), cel, kres.
Metelnik, kuglarz.
Metki, żwawy, rzutki, sprytny.
Metlarz, mętlarz, wichrzyciel, bałamut.
Metlić, metlować, p. Mętlić.
Metrykant, metrykarz, urzędnik, zarządzający metryką czyli archiwum, archiwista.
Mezelan, p. Medelan.
Męcherz, męcherzyca, męcherzna, męchyrz, pęcherz; p. Mechera.
Męcina, płyn zmącony.
Męczenica, męczennica, katownia, miejsce tortur.
Mędrela, mędrelek, mędrka, mędrek, człowiek przemądrzały.
Mędrocha, mędrochna, kobieta przemądrzała.
Mędrohel, mędroszek, p. Mędrela.
Mędrować, mędrkować.
Mędzelan, mędzełan, p. Medelan.
Mękal, mękala, nudziarz; męczydło; niedołęga.
Męskie, męsko, po męsku.
Męszczyński, męski.
Mętel, mętlik, p. Mantel.
Mętlarstwo, mącenie, wichrzycielstwo, zaburzenie.
Mętlić, mącić, wichrzyć, gmatwać, bałamucić; M. się, kręcić się, wyłaniać się niewyraźnie, ochapiać się.
Mętlować, p. Mętlić.
Mętnik, mąciciel, wichrzyciel.
Mętoperz, mętopyrz, nietoperz.
Mężata, mężatna, zamężna.
Mężczeński, mężczyński, męski.
Mężnoczynny, postępujący po męsku, odważnie.
Mężny, w znacz. 1) dorosły na mężczyznę, doj-
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0195
Ta strona została uwierzytelniona.
