rzały; 2) silny, tęgi, mocny.
Mężobójski, mężobójczy, morderczy.
Mężona, meżowa, mężyca, mężyna, niewiasta dzielna, odważna, bohaterka.
Mężyć, wydawać za mąż, swatać; M. się, żenić się.
Mężyna, p. Mężona.
Mężysta, p. Mężata.
Mgławy, łatwo mknący, żwawy, wartki.
Mgnąć, pomknąć, poruszyć; mignąć, mrugnąć.
Mialcza, mielizna.
Mialszy, miałczejszy, mielszy (stop. wyż. od miałki).
Miały, miałki.
Miana, odmiana, zmiana.
Mianie, mienie, posiadanie; uważanie za co.
Mianowity, 1) wyraźny, stanowczy; 2) znamienity, znakomity.
Miańba, zmienianie się, zamiana.
Miarkowany, miarniuczki, miarny, umiarkowany, mierny.
Miarność, mierność.
Miartwy, martwy.
Miasto, miejsce.
Miaszkanie, mieszkanie.
Miaukać, żebrać.
Miawczeć, miarczeć, mrawczeć, mramczyć, miauczeć.
Miazdra, 1) błonka, skóra, naskórek; 2) cera.
Miąsz, miąż, miąższ, gęstość, objętość.
Miąszeć, miąższeć, zgęszczać się, grubieć.
Miąszy, miąższy, gruby, gęsty.
Miąższość, grubość, gęstość.
Michałki, drobnostki, błahostki, drobiazgi; drobne hausty, łyki.
Midera, ruina, upadek.
Miderja, zmarnienie.
Miech, w wyr.: w miech włożyć piszczeli: przestać mówić, umilknąć, ustąpić, spokornieć (dudy w miech!).
Miechcić się, migotać, błyszczeć.
Miecherz, p. Mechera.
Miechowita, bożogrobiec, zakonnik lub rycerz Grobu Pańskiego (w Miechowie).
Miechtać, zmiatać.
Miecić, mać, miewować, mieć, miewać.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0196
Wygląd
Ta strona została uwierzytelniona.