Kałkan (z tur.), puklerz, tarcza okrągła a wypukła.
Kałkus (niem. Kalkguss), ług wapienny.
Kałokrewny, melancholijny.
Kaługa, kałuża.
Kam, dokąd, kędy.
Kamcha, chamcha, adomaszek, tkanina jedwabna.
Kamelor, kamelar, kamlar (z n. Kamelhaar), włosie z kozy angorskiej.
Kamena (łac.), muza, poezja.
Kamerat, kamrat, towarzysz.
Kamerja, ozdoba z drogich kamieni.
Kameryzować, wysadzać drogiemi kamyczkami.
Kamiennik, kamieniarz.
Kamiony, kamienny, z kamienia zrobiony.
Kamizola, kontusz.
Kamlar, p. Kamelor.
Kamo, kamoż, dokąd, kędy.
Kamoś, gdzieś.
Kampament, kampement (z franc. campement), obóz; biwak, manewry.
Kampana, 1) dzwon; 2) ozdoby złociste i srebrne.
Kampsor (śr. łac.), podskarbi bursy, pobierający kożubalec.
Kampust, kanpust, maślanka.
Kamwolowy, z sierści wielbłądziej.
Kanaczyć, stroić, zdobić.
Kanafarz, p. Kanaparz.
Kanak, kosztowny naszyjnik; pieszczoszek, ulubieniec.
Kanaparz, piwniczy i szafarz klasztorny.
Kanar, 1) cukier trzcinowy z wysp Kanaryjskich; słodycz; 2) wino kanaryjskie.
Kanarchać, czytać śpiewając.
Kanawac, kanawaca, kanawaka, kanawas (wł.), kanwa; rodzaj tkaniny.
Kanąć, kapnąć, kroplami spadać.
Kancerować, zarażać rakiem, psuć, toczyć.
Kancerowaty, rakowaty.
Kancerz, kancerek, kacerek, mała siatka na kiju do łowienia raków albo do wybierania ryb.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0137
Ta strona została uwierzytelniona.
