Janaki, jednaki.
Janako, jednako.
Janczarycha, janczaryczka, niewola turecka, tyranja.
Janczaryn, janczar, piechur turecki, przysposobiony z porwanego dziecka chrześcijańskiego.
Janczyk (z tur. jandżù́k), rodzaj czapraka.
Jandowa, janduła (z lit. indas), czara.
Jandziar, p. Andziar.
Janiczar, janiczer, janczar; p. Janczaryn.
Jankor, rankor, uraza, gniew.
Jankorliwy, złośnik, popędliwy, obraźliwy.
Jantar (śr. łac. gentarum, lit. jentáras), bursztyn.
January, styczeń.
Jany, jeden.
Japończa (tur. japondża), opończa, burka.
Japrahl, japrakła, japralema, japrał, dera wełniana.
Jar, jaro, 1) wiosna; 2) zboże jare.
Jarak (tur.), szturmak, petarda.
Jarczak, lekki gatunek kulbaki, siodło tatarskie.
Jarki, jasny, słoneczny.
Jarko, gorąco, żwawo, krzepko.
Jarlak (z niem. Jährling), roczniak, jagnię tegoroczne.
Jarlik, jarłyk (z tur. jarleg), dyplom, piśmienne pozwolenie.
Jarmak, 1) p. Giermak; 2) jarmark.
Jarmica, jarmo, jarzmo.
Jarmulach, p. Jarmułach.
Jarmułuk (z tur. jagmurlek, płaszcz), rodzaj tkaniny, barchan podwójny
Jarmurka, jarmułka, p. Jalmurka.
Jarny, letni.
Jaro, jędrnie, krzepko.
Jarować, 1) przebywać gdzie wiosną; 2) trenować konia.
Jaruga, kałuża, jar błotnisty, wądoł.
Jarz, jarzyna, zboże jare.
Jarzęcy, wiosenny, letni, jary.
Jarzmo, jerzmo, uprząż na woły; niewola, ciężar; wiązanie drewniane, rusztowanie.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0128
Ta strona została uwierzytelniona.
