Przejdź do zawartości

Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0129

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Jarzny, jary, wiosenny, letni, tegoroczny,

Jasien, jasin, jesion.

Jasiotr, jesiotr.

Jaskolczy, jaskołczyn, jaskółczy.

Jaskrzawy, jaskrawy.

Jasłka, jasełka, żłobik.

Jasły, jasła, jasełka.

Jasnowdzięczny, miły, piękny.

Jasnowschodny, wschodzący jasno.

Jastewny, żarłoczny.

Jastkolica, jastkoła, jaskółka.

Jastrych, p. Astrych.

Jasyr, jeńcy, niewola tatarska.

Jaszczerzyca, jaszczorka, jaszczurka.

Jaszczurcy, jaszczorczy, jaszczorowy, jaszczurczy.

Jaszczyć się, podskakiwać z radości, cieszyć się.

Jaśle, (lm.) jasła, żłób.

Jaślice, jaśliska, jaśliszka, jasełka, żłób.

Jaśnia, światło dzienne; na jaśnią wyciągnąć: wydobyć na światło dzienne, wyświetlić.

Jata, schronienie, budka, szałas, szopa.

Jato, stado.

Jatro, krostka.

Jawien, jawny, okazały, wydatny.

Jawisko, zjawisko, widzenie.

Jaz, grobla kierująca wodę na koło młyńskie; zagroda na rzece do wstrzymywania i łowienia ryb; przyrząd z wikliny do chwytania ryb; miejsce płytkie łączące wody głębsze; skała wystająca z pod wody.

Jaz, ja.

Jazgot, pisk, wrzask, hałas, krzyk; mamrotanie.

Jazgotliwy, opryskliwy, kłótliwy.

Jaże, aż.

Jądro, skorupa; łupina.

Jątrew, jątrewka, jątrzewka, bratowa.

Ją-ż, którą, (od dawnego zaimka względnego: iże, jaże, jeże).

Jecy, jedki, jeńcy, obżarty, żarłoczny.

Jedbaw, jedwab.

Jedejnaćcie, jedenaście.

Jeden, ktoś, jakiś.