Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0080

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Drygant, drugant, 1) stadnik, ogier; 2) dobry koń, rumak, rączy ogier; 3) bałamut, lowelas.

Drygliwy, drgający, drżący.

Dryja (z niem. drei), 1) trójkąt; 2) trzy oczka na kostce do gry; 3) trójka koni.

Dryjakiew, p. Drjakiew.

Dryś, p. Drygant.

Dryzdaczka, biegunka.

Drzasnąć się, przestraszyć się, zlęknąć się.

Drzastwisty, p. Dziarnisty.[1].

Drzastwo, p. Dziarno.

Drzaździsty, chropowaty.

Drzażdż, drzażdże, drzazgi; p. Drażdże.

Drząstwisty, p. Dziarnisty.[1].

Drząstwo, p. Dziarno.

Drzążdż, trzaski i gałęzie, naniesione wodą.

Drzemota, drzemiączka, śpiączka.

Drzenny, (dr-zenny), rdzenny.

Drzeń, (dr-zeń) rdzeń.

Drzewiany, drewniany.

Drzewie, drzewa, zarośle.

Drzewie, drzewiej, prędzej, pierwej, wprzód, rychlej, przedtym, dawniej.

Drzewiejszy, dawniejszy, dawny.

Drzewnieć, drewnieć.

Drzewno, drzewienko, drewno.

Drzewstwo, drzewa, zarośle.

Drzon, rdzeń drzewa.

Drzwiany, drzwiowy, należący do drzwi.

Drżliwy, skłonny do drżenia.

Duana, cło, komora celna.

Dub, duby smalone, niedorzeczności.

Dubiec, dębczak, kij dębowy.

Dubiel, głupiec, prostak.

Duch, w znacz. tchnienie.

Ducha, 1) czapka nocna, szlafmyca; 2) jasiek.

Ducha, p. Duga.

Duchem, szybko.

Duchna  duchniczka, wielka poduszka.

Duchnąć, dmuchnąć, zadąć.

Duchnik, człowiek nierządny.

Duchowieństwo, duchowość.

Duchownik, 1) ojciec duchowny, spowiednik: 2)

  1. 1,0 1,1 Przypis własny Wikiźródeł Błąd autorów; odwołanie do hasła, które w tym słowniku nie istnieje.