czywy, stoczony przez robaki.
Czerwonóg, czerwonak, flamingo.
Czerwotocz, robaczywość, toczenie przez robaki.
Czesać, pędzić, gonić.
Czesny, czestny, 1) uczciwy, zacny; 2) czasowy, tymczasowy; wczesny; 3) doczesny, cielesny.
Czestka, cześć.
Czestne, czesne, 1) opłata na rzecz sędziego, pamiętne; 2) honorarjum uniwersyteckie.
Czestnik, 1) uczestnik; 2) cześnik.
Czestny, p. Czesny.
Czestować, częstować.
Cześciwy, pobożny.
Cześć (czci), 1) w znacz. poczęstunek, uczta; 2) (czcię, czcisz a. czciesz, czetł albo czedł), czytać.
Cześniki, kronika, latopis.
Cześny, czasny, czasowy, doczesny.
Czeta, secina wojska.
Czetnik, szabla węgierska.
Czetowódz, dowódca czety, setnik.
Czeznąć, niknąć, ginąć.
Czeżuja, łuska.
Częsny, prywatny, osobisty.
Częstnik, cząstnik, posiadacz części majątku, współwłaściciel.
Częstny, podzielony na części.
Czliwość, cześć, szacunek.
Człapak, szłapak, koń idący szłapią, stępak.
Człowiectwo, człowieczeństwo.
Człowieczeński, człowieczy.
Czmura, chmura.
Czołdak, czołdar, czołdur, przykrycie na konia, dera, czaprak.
Czołdro, kołdra.
Czołen, czółno.
Czołg, gad pełzający.
Czołgacz, czołganiec, gad, płaz.
Czołgatny, czołgliwy, czołgający się, pełzający.
Czołkać się, czołgać się.
Czołko, czółko, opaska czoła, strój niewieści.
Czołn, czołnik, czółno.
Czołobitnia, bicie czołem.
Czop, czopowe, podatek od trunków.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0062
Wygląd
Ta strona została uwierzytelniona.