Czciwiarski, bez czci i wiary, nikczemnik.
Czczeć, sterczeć, tkwić.
Czczonka, czcionka, litera.
Czczyca, tszczyca, mdłości, czczość, nudność.
Czczy się, ckni się, mdli.
Czczyć (czczał), sterczeć.
Czebr, ceber.
Czechczer, czekczery, spodnie.
Czecheł, czechło, 1) bielizna, koszula, zwłaszcza niewieścia; 2) prześcieradło; całun.
Czechrać, czochrać.
Czeczena, fala morska.
Czeczuga, rodzaj szabli.
Czedł, cz. przeszły od cześć = czytał.
Czekan, kij z młotkiem na końcu, rodzaj broni.
Czekawać, oczekiwać.
Czekman, czekmanik, kontusz krojem tatarskim.
Czeladnie, familijnie, poufale.
Czeladno, z liczną czeladzią, dworno.
Czeladność, poufałość, zażyłość.
Czeladny ojciec = ojciec domu; czeladna matka = matka domu.
Czeladzijny, czeladny.
Czeladzin, czaladzin, czeladnik, domownik.
Czeluść, czelustka, szczęka.
Czełek, człek, człowiek.
Czełn, czółno.
Czemerysy, lekka jazda w dawnym wojsku polskim.
Czentka, cętka.
Czepa, drzewo zatopione w wodzie, utrudniające żeglugę.
Czepać, zaczepiać.
Czepliki, przepaska na głowę.
Czerew, czerewo, brzuch.
Czerewizna, dolna część brzucha.
Czernecki, czerneczy, czerniecki, buntowniczy.
Czerniec, zakonnik w kościele greckim.
Czernoresza, p. Czarnoresza.
Czerwić, płodzić, zapładniać.
Czerwieniec, czerwinek, czerwonik, czerwończyk, czerwony złoty, dukat.
Czerwień, czyrwień, czerwiec.
Czerwiwy, czerwliwy, czyrwiwy, czyrzwiwy, roba-
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0061
Wygląd
Ta strona została uwierzytelniona.