kształcie rzymskiej liczby V, albo 2 trójkątów o wspólnym wierzchołku; 3) pięć oczek na kostce; 4) cętka.
Cyngatura, ciągatura (łac. cinctura), przepaska, pasek.
Cynkopstrość, ubarwienie cętkowane, pstrokacizna.
Cynkowany, cynkowaty, cynowaty, 1) mający kształt piątki rzymskiej; 2) cętkowany, pstry.
Cynozura, 1) gwiazdozbiór małej niedźwiedzicy; wskazówka, drogowskaz.
Cyplik, dziobek u naczynia.
Cyrekiew, cyrkiew, cerkiew, (także o kościele katolickim).
Cysło, p. Czysło.
Cyt, milczenie, cisza.
Cywan, p. Ciwun.
Cyza, akcyza.
Cyzjojanus, cizjojanus, cizjojan), spis świąt dorocznych.
Czabaje, rodzaj sukni męskiej.
Czaban, 1) wół rasy ukraińskiej; 2) caban, baran; 3) pastuch wołów albo owiec.
Czabanka, 1) wielka krowa; 2) więzienie.
Czabatura (z włos. ciabattura), rodzaj skrzyni albo komody.
Czac, p. Czacz.
Czacha, p. Cacha.
Czacht (niem. Schacht), szyb.
Czacz, czadz, czac, 1) cacko; 2) dar, rzucony między tłum; 3) tłum, tłok.
Czaczka, czaczek, czaczo, czaczko, cacko, drobiazg, sprzęcik.
Czadz, p. Czacz.
Czahar, czair, karłowate drzewa, zarośla.
Czakać, czekać.
Czakan, p. Czekan.
Czaknąć, czakać, zaczepić hakiem, zahaczyć.
Czal, tył, zad; tył wojska.
Czaladzin, czeladnik.
Czałbatka (szczałbatka), czerep, czaszka.
Czambuł, 1) najazd, nagły, dorywczy, zagon tatarski; 2) oddział, chorągiew Tatarów; 3) w czambuł, razem, ryczałtem;
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0059
Wygląd
Ta strona została uwierzytelniona.