Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0030

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

kich tłumaczyli; 2) wróżba: oznaka na przyszłość.

Assumpt (łac.), pobudka, pochop do czego.

Assur, Asyryjczyk; Turczyn.

Astrych, jastrych (z niem. Estrich), zaprawa z potłuczonych kamieni, cegły i wapna; podłoga z cegły.

Aść, p. Waszmość[1].

Aśćka, forma żeńs. od Aść.

Atendent, strażnik celny.

Atenijski, ateński.

Atentować (łac.), 1) napastować, 2) pilnować, doglądać.

Atlant, podpora w postaci olbrzymiej figury, dźwigającej belkowanie, karjatyda

Ato, a oto, oto, ot.

Atyla, kaftan węgierski z wylotami, dołman.

August, sierpień.

Augustówka, rodzaj szabli.

Auktorament, Autorament, zaciąg do wojska.

Auster (z łac.), wiatr południowy.

Austerja (włos.), karczma, zajazd, gospoda, oberża.

Austernik, utrzymujący austerję; karczmarz, oberżysta.

Austryga, ostryga.

Auszus, ausus (z niem), towar wybrakowany, wybiórki.

Autocefal (z greck.), biskup, nie uznający nad sobą zwierzchności duchownej.

Auzoński, włoski.

Awa, 1) oto; 2) aza, azali, kto wie; 3) czyż; (awa nie przyjdzie; jakoś poległ mężny wojowniku, awa i królom śmierć nie przepuści).

Awantaż, Awantazja (fr.), zysk, korzyść, pożytek, pierwszeństwo.

Awarja, hawarja (franc.), uszkodzenie okrętu w podróży; straty w towarach na okręcie.

Awerny (z łac.), piekło.

Awers (łac.), główna, czołowa strona monety, z wizerunkiem panującego, albo z herbem.

Awiza (franc.), doniesienie, wiadomość, nowina.

Awizarz, gazeciarz, dziennikarz.

  1. Przypis własny Wikiźródeł Błąd autorów; odwołanie do hasła, które w tym słowniku nie istnieje. Zobacz hasło Waszmość w M. Arcta Słowniku ilustrowanym języka polskiego.