Arhara, lichy koń, szkapa.
Arjanieć, stawać się arjaninem.
Arkabuz, arkiebuz, harkabuz, hakownica, broń palna ręczna bez bagnetu, w XV w., strzelba, rusznica.
Arkabuzer, arkabuzyr, arkabuzjer, arkiebuzjer, harkabuzjer, żołnierz, uzbrojony w arkabuz, husarz.
Arkan (z łac.), 1) tajemnica; 2) (z tur.), stryczek z włosia, używany do łowienia dzikich koni, lasso.
Arkas, potrawa na zimno z mleka, śmietany i żółtek.
Arkus (z łac.), brama w kształcie łuku na końcu ulicy ogrodowej.
Armować, harmować, uzbrajać, przygotowywać do wojny.
Artemiza (greck.), szpada.
Arumszmalc, armuszmal, (niem. Eier im Schmalz, jaja w szmalcu), potrawa staropolska z jaj sadzonych.
Arus, harus, rodz. materji.
Arynga (włos.), formuła pisania lub mówienia.
Arzekąc, arzkąc, arzką, mówiąc.
Asan, p. Waćpan.
Asani, p. Waćpani.
Asanna, p. Waćpanna[1].
Asaństwo, p. Waćpaństwo[2].
Asawuła, asauła, asawuł, asauł, esauł, oficer kozacki, adjutant atamana; strażnik, dozorca polowy.
Asenterować (z niem.), pobierać do wojska.
Asenterunek, pobór do wojska, stawienie się do wojska.
Asindziej, asyndziej, asindzi, asyndzi, Asan (Waćpan), dobrodziej.
Asińdźka, asynćka, Waćpani Dobrodziejka.
Askinia, jaskinia.
Aspan, p. Waćpan.
Aspani, p. Waćpani.
Aspanna, p. Waćpanna[1].
Aspaństwo, p. Waćpaństwo[3].
Aspekt (łac.) 1) rozłożenie gwiazd na niebie w czasie narodzenia czyjego; 2) przepowiednia, dobry lub zły znak, który astrologowie z ciał niebies-
- ↑ 1,0 1,1
Błąd autorów; odwołanie do hasła, które w tym słowniku nie istnieje. Zobacz hasło Wasanna w M. Arcta Słowniku ilustrowanym języka polskiego.
- ↑ Błąd autorów; odwołanie do hasła, które w tym słowniku nie istnieje. Zobacz hasło Asan w tym słowniku.
- ↑ Błąd autorów; odwołanie do hasła, które w tym słowniku nie istnieje. Zobacz hasło Aspan w tym słowniku lub w Słowniku etymologicznym języka polskiego.
