Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/513

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
TurTyn
505

igrzyska i zapasy rycerskie.

Turnikiet f. oziębiacz, oziębiacz wina; krępulec, przyrząd chirurgiczny do ściskania arterji przy upływie krwi; kołowrót.

Turnips a. gatunek rzepy.

Turnum ł. kreskowanie, wotowanie.

Turybularz ł. kadzielnica kościelna.

Turysta f. odbywający większe wycieczki, podróżnik.

Tusculanum ł. zacisze wiejskie (nazwa pochodząca od willi Cycerona).

Tusculum p. Tusculanum.

Tusz f. czarna farba chińska; kąpiel natryskowa, prysznic; w muz. dotknięcie, wydobycie tonu.

Tuszować f. przypalać kamieniem piekielnym; malować tuszem; natryskiwać ciało wodą; zamazywać; zacierać złe wrażenie; w grze bilardowej: stykać się (o bilach).

Tutta la forza w w muz. całą siłą.

Tutti w. wszyscy.

Tutti-frutti w. mieszanina różnych owoców; mieszanina.

Tutti-quanti w. i tym podobni.

Tuwalnia w. ręcznik, chusta, obrus; ręcznik, który trzymają dla przystępujących do Komunji św.

Tyara ob. Tjara.

Tybet, delikatna tkanina weł niana, wyrabiana z wełny kóz tybetańskich.

Tyfoidalny, tyfusowy.

Tyfon g. olbrzym, grecka nazwa boga złego: egipskiego Setti; gwałtowny orkan, wiejący na oceanie Indyjskim

Tyfus g. dur, durzyca, silna choroba gorączkowa.

Tygiel n. naczynie używane do topienia metali; rynka.

Tymotejka a. Tymotka, gatunek trawy.

Tympan a. Tympanum g. kotły, u Greków i Rzymian, instrument dęty podobny do tamburyna, używany przy uroczystościach religijnych; łuk nade drzwiami ozdobiony mozajką lub płaskorzeźbą; w anat. część ucha wewnętrznego.

Tynf a. Tymf, dawny pieniądz polski wartości 18 kopiejek.

Tynk n. powłoka ścian budynku, zaprawa wapiena narzucona na nie i zatarta.

Tynktura ł. alkoholowy roztwór jakichkolwiek substancji rozpuszczalnych w spirytusie.

Tynta w. ton, barwa obra-