Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/220

 KorKor 

212

---

pomnienia oraz liczne legiendy.

Korbacz tat. bicz rzemienny.

Kord pers. broń biała, rodzaj miecza, szabla.

Kordegarda f. izba żołnierska na odwachu.

Kordelas, obosieczny szpiczasty nóż myśliwski z silną rękojeścią.

Kordjalny f. serdeczny.

Kordjał ł. napój orzeźwiający i wzmacniający.

Kordon f. szereg posterunków wojskowych połączonych w jedną linję ochronną dla obrony granicy lub przeciw zawleczeniu zarazy; pas pograniczny.

Kordonek f. jedwab grubo skręcony, używany do robót kobiecych.

Korekta ł. poprawianie błędów drukarskich.

Korektor ł. poprawiający omyłki druku, robiący korektę; stroiciel wszelkiego rodzaju instrumentów; naprawiający instrumenty.

Korelacja ł. wzajemny stosunek.

Korelatywne pojęcie ł. w logice: pojęcie zostające w związku z innem, względne.

Korepetycja ł. przygotowanie ucznia z zadanych lekcji.

Korepetytor ł. nauczyciel domowy lub szkolny, pod którego kierunkiem uczeń przygotowywa zadane lekcje; akompanjator teatralny, pomagający śpiewakom, występującym w operze, uczyć się ról.

Korespondencja f. porozumiewanie się listowne, wymiana, pisanie listów, zbiór listów; listy, artykuły nadsyłane do gazet.

Korespondent f. piszący listy; pomocnik handlowy zajmujący się pisaniem listów; nadsyłający artykuły do dzienników, sprawozdawca dziennikarski zamiejscowy.

Korespondentka, kobieta prowadząca korespondencję w kantorach; przesyłająca sprawozdania do dzienników zamiejscowych; karta pocztowa do korespondencji (list otwarty).

Korespondować f. porozumiewać się listownie, utrzymywać stosunki listowne, pisać listy.

Kornak ar. dozorca i przewodnik kierujący słoniem.

Kornet f. najniższy stopień oficerski w kawalerji, podchorąży; dawny czepiec, kobiecy czepiec zakonnicy; ob. Cornet à pistons.

Korniszon f. mały niedojrzały ogórek marynowany.