Strona:Lutnia. Piosennik polski. Zbiór drugi.djvu/182

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
162

I winę Kaina
Zetrze z swego czoła,
I z miłością syna
Do Matki zawoła:

«Niech złączy nas braci
Miłość i ofiara,
Niech jedna zaświeci
Nam wolność i wiara!»

A wtedy duch owy
Odpocznie w mogile,
Pod darń schyli głowę
I będzie śnić mile.


Ems, dnia 12 Czerwca 1862 r. Julian z Poradowa.





MORITURIS!
«Przyjdź królestwo Twoje.»
Ojcze nasz.

Młodzieńcza piersi! lampo marmurowa,
Co płoniesz wiecznym ogniem do skonania;
Młodzieńcza piersi! łzawnico grobowa!
Popiół twój święty znakiem zmartwychstania