skie i wyższy porządek religijno-społeczny, układa się podług zarysu wyższych światów. U Rzymian prawa i rozgraniczenie własności ziemskiej, było wypisane na niebie; czytali go Augurowie i podług tamtych planów skreślali na ziemi granice własności cywilnej. Duchy niewinne wcielały się tam w Opesów; duchy winne wcielały się w Inopesów. Te ostatnie długo musiały się odradzać w tych ciałach grubych, zanim się oczyściły z pierwotnego przewinienia. Opesowie, jako duchy czyste, zstępując ze sfer przynosili z sobą religię (res sacra), która ich wiązała że światem duchów. Familja Opesa miała swego rodowego ducha (genius); Inopesowie nie mieli geniusa. Nie komunikującym się znakiem Opesa była gleba. Opes miał imie, miał dar słowa, jak syreny; był piękny jak Gorgony. Inops niemiał gleby, imienia, był niemym, w znaczeniu cywilném; powinien był zamykać ucho na mystyczne śpiewy Syreny. Inops był deformis (niekształtny); widok Gorgony w kamień go tylko mógł zmienić. Ops miał wolną wolę; Inops nie miał woli. Ops miał religję , Inops jej nie miał. Ops był rozumnym duchem, Inops ciałem. Potrzeba było, aby duch i ciało złączyły się; ztąd powstały patronat i klientela. Res sacra patrona wyraża się zewnętrznym obrzędem; ten obrzęd jest całą religją klienta. Ceremonje, uświęcające związek małżeński,
