Przejdź do zawartości

Strona:Lucyna Ćwierczakiewiczowa - 365 obiadów za 5 złotych.djvu/106

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.


16. Grzanki do zup z parmezanem.

Obkroić bułkę ze skórki ze wszystkich stron pokrajać w plasterki; rozpuścić młodego masła lub klarowanego, żeby było nie słone, umoczyć każdą grzankę w tém maśle aby się dobrze zamoczyły i zaraz posypać tartym parmezanem (sérem). Wstawić pod blachę na pół godziny przed podaniem wazy do stołu.


17. Grzanki rozmaite.

Do rosołu lub bulionu dają się grzanki z bułki osuszonéj w piecu, lub co daleko jest lepiéj nad węglami. Lecz są jeszcze dwa gatunki grzanek używanych do zup, i tak:
1. Wziąść, pokrajać świéżą bułkę w kostkę i na klarowném maśle usmażyć, mieszając póty na patelni, póki suche nie zostaną. Takie grzanki dają się do zupy grochowéj, ogórkowéj lub klejku.
2. Drugie grzanki, które się podają do wszelkich zup owocowych, pomidorowej i szczawiowéj, robią się jak następuje:
Pokrajać bułkę w plasterki na połówki, umoczyć w śmietance lub mleku, następnie w rozbitém jajku, potém posypać tartą bułką i na klarowném maśle usmażyć, przewracając na dwie strony. Można także tylko w mleku moczone smażyć na maśle. Jeżeli są do zupy owocowéj, obsypują się cukrem.