Strona:Lucy Maud Montgomery - Rilla ze Złotego Brzegu.djvu/275

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Hughes posiada ten talent. W każdym razie Yankesi wykazali trochę zdrowego rozsądku. Kuzynka Zofja pragnęła, aby wybrano Roosevelta, ale jakoś nie posiadał żadnych szans. Ja również nie miałabym nic przeciwko temu, lecz Wszechmocny wie, co robi.
Zuzanna była przejęta najwyższą radością, gdy upadł Gabinet Asquitha i tekę Premjera objął Lloyd George.
— Nareszcie stanął na czele mądry człowiek, pani doktorowo. Modliłam się o to już oddawna. Teraz wkrótce ujrzymy błogosławioną zmianę. Sądzę, że możemy uważać wojnę za wygraną bez względu na to, czy Bukareszt podda się, czy nie.
Bukareszt poddał się i Niemcy odpowiedzieli odmownie na propozycję zawieszenia broni. Zuzanna również nie chciała słyszeć o tej propozycji. Gdy prezydent Wilson wysłał sławetną grudniową notę pokoju, Zuzanna szalała z gniewu.
— Woodrow Wilson proponuje pokój, zupełnie zrozumiałe. Najpierw Henry Ford starał się o to, a teraz Wilson. Pokój nie może być zawarty przy pomocy atramentu, panie Wilson, musi się pan z tem liczyć, — mówiła Zuzanna, wymachując groźnie dłońmi biednemu prezydentowi przez otwarte okno w kuchni, które było podobno najbliżej Stanów Zjednoczonych. — Llyod George w swej przemowie wyjaśni Kaiserowi, jak rzeczy stoją.
— Jaka szkoda, że prezydent Wilson nie może cię usłyszeć, Zuzanno, — wtrąciła Rilla z uśmiechem.
— Istotnie, Rillo, szkoda, że nie ma przy sobie nikogo, ktoby mu mógł dawać dobre rady. Na pew-